Өлең, жыр, ақындар

Қуатжан

  • 05.04.2020
  • 0
  • 0
  • 760
Жақсының өзі жалғыз, ақылы егіз,
Дос екеу болған күнде, дұшпан сегіз,
Қуатжан!
Осындай қатар құрбым кез келгенде,
Сөйлемей босқа қарап тұрған неміз,
Қуатжан.

Жасым бар жиырмада, жылым—тауық,
Барады өмір өтіп, аттай шауып-ай.
Барында тіршіліктің шалқақтайық,
Қаларсың өлген күні жерді қауып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Зұқа қажыны келіндері Бәтиқа мен Бәтиманың жоқтауы

  • 0
  • 0

Мейірбан, ғазиз атам-ай,
Не болар зарлап ботаң-ай.
Мамыққа жатпас әтиім,
Қара жер қайтып жатады-ай.

Толық

Жарын жоқтау

  • 0
  • 0

Мінгенде атым кер шұбар,
Тебінген сайын тер шығар.
Тең тұсың сенің келгенде,
Теңселіп үйден кім шығар.

Толық

Алтай-Сауыр, көк жайсаң

  • 0
  • 0

Ар жағында Ертістің үйілген тас,
Ақ маңдайға жарасар қиылған қас.
Тіршіліктің барында ойна да күл,
Қайта айналып келмейді жиырма жас,

Толық

Қарап көріңіз