Өлең, жыр, ақындар

Құлажекей

  • 05.04.2020
  • 0
  • 0
  • 707
Қайда едің шақырғанда Құлажекей,
Айрылмас домбырадан тіл, көмекей.
Алдымда құрбы-құрдас кез болғанда,
Салайын басып-басып, некей, некей.

Қайырмасы:
Алқаракөк, ай!
Кетті сәулем қыр жайлап,
Тәуекелге бел байлап,
Санаменен сарғайдым-ай,
Сәулем, сені көп ойлап.

Су алсаң, Ертістен ал, кемерленген,
Сұрасаң тілек етіп, не бермеген.
Ақ құйрық қара шайдың нұсқасындай,
Көзіңнен айналайын дөңгеленген.

Қайырмасы:
Алқаракөк-ай!
Кетті сәулем қыр жайлап,
Тәуекелге бел байлап,
Санаменен сарғайдым-ай,
Сәулем, сені көп ойлап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қайныма қарға мініп, ұрын бардым

  • 0
  • 0

Өтірік өлең
Қайныма қарға мініп, ұрын бардым,
Күйеуден өзім қатар бұрын бардым.
Айғырын шегірткенің ұстап мініп,

Толық

Жетегің бұйда болсын

  • 0
  • 0

Жетегің бұйда болсын,
Арқаның шуда болсын.
Беретін асың болсын,
Көретін жасың болсын!

Толық

Гәкку (2-нұсқа)

  • 0
  • 0

Таранған дария ішінде сіз бар аққу,
Мұндай сөз естіп пе едің бек ләзәтлу.
Сырнай мен домбыраның арасында,
Толқыған қорғасындай, қайран, Гәк-ку.

Толық

Қарап көріңіз