Өлең, жыр, ақындар

Құлажекей

  • 05.04.2020
  • 0
  • 0
  • 752
Қайда едің шақырғанда Құлажекей,
Айрылмас домбырадан тіл, көмекей.
Алдымда құрбы-құрдас кез болғанда,
Салайын басып-басып, некей, некей.

Қайырмасы:
Алқаракөк, ай!
Кетті сәулем қыр жайлап,
Тәуекелге бел байлап,
Санаменен сарғайдым-ай,
Сәулем, сені көп ойлап.

Су алсаң, Ертістен ал, кемерленген,
Сұрасаң тілек етіп, не бермеген.
Ақ құйрық қара шайдың нұсқасындай,
Көзіңнен айналайын дөңгеленген.

Қайырмасы:
Алқаракөк-ай!
Кетті сәулем қыр жайлап,
Тәуекелге бел байлап,
Санаменен сарғайдым-ай,
Сәулем, сені көп ойлап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Рахимаш

  • 0
  • 0

Басында қара таудың қарай жаттым,
Беліме қара шашым, дариғау, орай жаттым.
Түскенде сен есіме, қарағым-ай,
Аулыңды өткен кезде, дариғау, сұрай жаттым.

Толық

Жігіт пен қыздың жұмбақ айтысы

  • 0
  • 0

Тағы да отырмын мен жұмбақ ойлап,
Дүлдүлді сахараға қойдым байлап.
Басында бұлбұл отыр үйдің сайрап,
Бір гауһар қойнында тұрар жайнап.

Толық

Қуатжан

  • 0
  • 0

Жақсының өзі жалғыз, ақылы егіз,
Дос екеу болған күнде, дұшпан сегіз,
Қуатжан!
Осындай қатар құрбым кез келгенде,

Толық

Қарап көріңіз