Өлең, жыр, ақындар

Құлажекей

  • 05.04.2020
  • 0
  • 0
  • 606
Қайда едің шақырғанда Құлажекей,
Айрылмас домбырадан тіл, көмекей.
Алдымда құрбы-құрдас кез болғанда,
Салайын басып-басып, некей, некей.

Қайырмасы:
Алқаракөк, ай!
Кетті сәулем қыр жайлап,
Тәуекелге бел байлап,
Санаменен сарғайдым-ай,
Сәулем, сені көп ойлап.

Су алсаң, Ертістен ал, кемерленген,
Сұрасаң тілек етіп, не бермеген.
Ақ құйрық қара шайдың нұсқасындай,
Көзіңнен айналайын дөңгеленген.

Қайырмасы:
Алқаракөк-ай!
Кетті сәулем қыр жайлап,
Тәуекелге бел байлап,
Санаменен сарғайдым-ай,
Сәулем, сені көп ойлап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Гәкку (1-нұсқа)

  • 0
  • 0

Шүрегей, көлден ұшқан, сіз бір аққу,
Қалқаға арнап жаздым осы хатты.
Сырнай мен домбыраның арасында,
Балқыған қорғасындай, қайран, Гәкку.

Толық

Жез оймақ

  • 0
  • 0

Астымда атым мінген боз ойнақтай,
Жиып бүгін түнде қыз ойнапты-ай.
Ішінде ойнағанның өзім жоқпын,
Орнынан тауып алдым жез оймақты-ай.

Толық

Ақ сия-ай

  • 0
  • 0

Тіл – бұлбұл, көңіл – бақша, ой – тас қорған,
Жігітке қиын екен ғашық болған-ай.
Ой, ақ сия-ай,
Ақ сұңқар,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар