Өлең, жыр, ақындар

Бала ойы

  • 12.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1902
Мезгiл келiп жеткенде
Сыбызғылы, сырнайлы,
Күн мейiрiн төккенде,
Бозторғайлар жырлайды.
Ақ жаңбырға шомылып,
Туған жердiң алабы,
Қызғалдаққа көмiлiп,
Көздiң жауын алады.
Жайнап тұрған түз жаққа,
Көзiм тоймай қараймын.
Əсемдiктiң ұзаққа
Созылуын қалаймын.
Көкейдегi тiлегiм:
Шөбiн шаппай тұрғанда,
Жайып дала кiлемiн,
Салтанатын құрғанда,
Шартараптан келiмдi
Көп кiсiлер келсейшi.
Менiң туған жерiмдi
Осы кезде көрсейшi.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шофер

  • 0
  • 0

Бiз тұрған қалада
Көше кең,
Адам көп.
Бiрақ та, алайда,

Толық

Кепкен құрт

  • 0
  • 0

Бір бала құртқа өш,
Берместен жұртқа еш,
Құрт көріп, бас салып,
Сорды да тамсанып,

Толық

Ағайынды үшеу мен «иристің» хикаясы

  • 0
  • 0

Үлкенi деп баланың,
Есi бар деп,
Барып келсе дүкенге
Несi бар деп,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар