Өлең, жыр, ақындар

Үзілген жапырақ

  • 17.04.2020
  • 0
  • 0
  • 2372
Сары ала айналам,
Отырмын. Бау іші.
Құстардың сайраған,
Тым сирек дауысы.

Бойжеткен-теректе,
Жалғыз тал жапырақ.
Желменен желөкпе,
Тұр байғұс қалтырап...

Ұшырып құлатты,
Құйын кеп сорына.
Көбелек сияқты,
Қонды кеп қолыма.

Қалайша жайланам,
Жатыр ол бүрісіп.
Жасыл шақ жайнаған,
Жалт етті-ау жылысып.

Мұратын күн ұғып,
Тұратын биікте.
Бір күні жұлынып,
Түсерін біліп пе?!

Көңілім қалғандай,
Сұрланған жүзіңнен.
Жапырақ-армандай,
Үміттей үзілген.

Тағдырдың мазағы,
Қас-қағым, қазір-ау.
Жапырақ ажалы -
Бұтақтан ажырау!

Бұл жай, сыр толғайды,
Алатын сабақты ұқ.
Кеткендер оңбайды,
Тамырын талақ қып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көгершінге наз

  • 0
  • 0

Хат тасып жүрген көгершін,
Иеңдей маған сенерсің.
Қайтесің, күтіп тұр алда...
Сені де, мені, нелер сын.

Толық

Қос қалам — қос жанарым

  • 0
  • 0

Ұстап, елдің, алға атын,
Қанат жайып, самғайтын.
Айдындағы қос аққу -
Астанам мен Алматым.

Толық

Күмән

  • 0
  • 0

Ымырт қараңғысында бақ ішіне аттадым
аттады менімен бірге
бейтаныс қара күшік.
Көз байланарлық (жарық) қараңғы,

Толық

Қарап көріңіз