Өлең, жыр, ақындар

Үзілген жапырақ

  • 17.04.2020
  • 0
  • 0
  • 2049
Сары ала айналам,
Отырмын. Бау іші.
Құстардың сайраған,
Тым сирек дауысы.

Бойжеткен-теректе,
Жалғыз тал жапырақ.
Желменен желөкпе,
Тұр байғұс қалтырап...

Ұшырып құлатты,
Құйын кеп сорына.
Көбелек сияқты,
Қонды кеп қолыма.

Қалайша жайланам,
Жатыр ол бүрісіп.
Жасыл шақ жайнаған,
Жалт етті-ау жылысып.

Мұратын күн ұғып,
Тұратын биікте.
Бір күні жұлынып,
Түсерін біліп пе?!

Көңілім қалғандай,
Сұрланған жүзіңнен.
Жапырақ-армандай,
Үміттей үзілген.

Тағдырдың мазағы,
Қас-қағым, қазір-ау.
Жапырақ ажалы -
Бұтақтан ажырау!

Бұл жай, сыр толғайды,
Алатын сабақты ұқ.
Кеткендер оңбайды,
Тамырын талақ қып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қос қалам — қос жанарым

  • 0
  • 0

Ұстап, елдің, алға атын,
Қанат жайып, самғайтын.
Айдындағы қос аққу -
Астанам мен Алматым.

Толық

Жұлдыздар жымыңдайды...

  • 0
  • 0

Жымыңдайды жұлдыздар,
Шаттық күйін кешкендей.
Білінбейді түнгі ызғар,
Жұмбақ жылу ескендей.

Толық

Ұя

  • 0
  • 0

"Ұя"деген, төгілген,
Қандай шуақ сөз еді.
Өнебойы өрілген,
Мейірім-ау, өзегі.

Толық

Қарап көріңіз