Өлең, жыр, ақындар

Көп гүлдерді...

  • 20.04.2020
  • 0
  • 0
  • 577
«Көп гүлдерді үзгенмін» деп мақтандың,
«Мен сені де үземін» деп сезініп.
Создың қолды, лебін сездің ақпанның
Боранына Кадрияның кезігіп.
Жанарымнан суық ызғар ескенде,
Кірпіктерім жебе болып атылар.
Ернін тістеп кейін қарай сескенді
«Көп гүлдерді үздім деген батыр-ау».
«Көп гүлдерді үздім» деп сен шіренбе,
Тамырыңды қанжарменен кесейін.
Сендей пасық, сендей сасық біреуге
Көңілімен ешкім бермес көсеуін...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қызыл гүлдің жыры

  • 0
  • 0

Асыл тасты білезігім,
Жанарымда жүзеді мұң.
Сыйлап едің Қарайдарым
Ұмытылмас лебізің.

Толық

Бұл күз

  • 0
  • 0

Күз суретін көкірегіме құяды,
Сырларын да жасырмайды менен көп.
Күз суреті қиялыма сияды
Дәптеріме жазылады өлең боп.

Толық

Менің даусым тастардан да шығады...

  • 0
  • 0

Кейде осы ойларыма сыймаймын,
Ми-санамды біреу мүжіп жатқандай.
Кейде өзімді азапқа сап қинаймын
Түпсіз терең тұңғиыққа батқандай.

Толық

Қарап көріңіз