Өлең, жыр, ақындар

Түнгі оттар

  • 21.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1059
Жүрген жерім серуендеп – қала маңы,
Жанған отқа құмарттым даладағы.
Шетке шығып шаһардан алаулатып,
Отыр өңшең қазақтың балалары.

Қайғы-мұңды түсінсін қайдан бұлар?!
Шеттерінен қиялшыл, армандылар.
Ертегіден шыға кеп ат шалдырған,
Алты жасар Алпамыс, Қобландылар.

Шыбық аттың тізгінін ерге таңып,
Көңілдерден сейілген өңге қауіп.
Тоңып кеткен жұлдыздар түсіп жатыр,
Күзгі аспанның төрінен жерге тамып.

Уқалайды көздерін түтін кірген,
Оңай жөнге келеді бітім бірден.
Ергежейлі тайпаға және ұқсайды,
«Аспан жақтың адамын» күтіп жүрген.

Қас батырдай қайтерсің, ғажаптардын,
Бұ жақтарын шолады, о жақтарын.
Сырбазданып, баптанып, сөз қозғаған,
Қазақтарым, Кішкентай ғажаптарым!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құрбандық тоқтыңмын...

  • 0
  • 0

Қанатым болса қанатым жайып,
Ұшар ем жердің шетіне.
Буғанда шабыт, мен атымды анық,
Жазар ем көктің бетіне.

Толық

Мейірім

  • 0
  • 1

Балқұрақ көлдің жағасы,
Жағалай жатқан ел екен.
Жазығы жасыл-мал асы,
Жерұйық тектес жер екен.

Толық

Генерал Сабыр Рақымов

  • 0
  • 0

Әкелер үміт етер ұрпағынан,
Ер туар деп таралған бұтағынан.
Бір ұл бар әкесіне жете туар,
Бір ұл бар әкесінен өте туар.

Толық

Қарап көріңіз