Өлең, жыр, ақындар

Түнгі оттар

  • 21.04.2020
  • 0
  • 0
  • 999
Жүрген жерім серуендеп – қала маңы,
Жанған отқа құмарттым даладағы.
Шетке шығып шаһардан алаулатып,
Отыр өңшең қазақтың балалары.

Қайғы-мұңды түсінсін қайдан бұлар?!
Шеттерінен қиялшыл, армандылар.
Ертегіден шыға кеп ат шалдырған,
Алты жасар Алпамыс, Қобландылар.

Шыбық аттың тізгінін ерге таңып,
Көңілдерден сейілген өңге қауіп.
Тоңып кеткен жұлдыздар түсіп жатыр,
Күзгі аспанның төрінен жерге тамып.

Уқалайды көздерін түтін кірген,
Оңай жөнге келеді бітім бірден.
Ергежейлі тайпаға және ұқсайды,
«Аспан жақтың адамын» күтіп жүрген.

Қас батырдай қайтерсің, ғажаптардын,
Бұ жақтарын шолады, о жақтарын.
Сырбазданып, баптанып, сөз қозғаған,
Қазақтарым, Кішкентай ғажаптарым!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Арыстанбап құдіреті

  • 0
  • 0

Қаңбақтай қара шал барып,
Арыстанбаптың алдына.
Кемсеңдей жылап, жалбарып,
Дұғасын оқып алды да:

Толық

Генерал Сабыр Рақымов

  • 0
  • 0

Әкелер үміт етер ұрпағынан,
Ер туар деп таралған бұтағынан.
Бір ұл бар әкесіне жете туар,
Бір ұл бар әкесінен өте туар.

Толық

Ата, Әже

  • 0
  • 4

Жұлдыз дейсің, күн дейсің,
Жайнап тұрған гүл дейсің.
Ең жақсы гүл, жарық күн –
Әжең емей, кім дейсің?

Толық

Қарап көріңіз