Өлең, жыр, ақындар

Түнгі оттар

  • 21.04.2020
  • 0
  • 0
  • 998
Жүрген жерім серуендеп – қала маңы,
Жанған отқа құмарттым даладағы.
Шетке шығып шаһардан алаулатып,
Отыр өңшең қазақтың балалары.

Қайғы-мұңды түсінсін қайдан бұлар?!
Шеттерінен қиялшыл, армандылар.
Ертегіден шыға кеп ат шалдырған,
Алты жасар Алпамыс, Қобландылар.

Шыбық аттың тізгінін ерге таңып,
Көңілдерден сейілген өңге қауіп.
Тоңып кеткен жұлдыздар түсіп жатыр,
Күзгі аспанның төрінен жерге тамып.

Уқалайды көздерін түтін кірген,
Оңай жөнге келеді бітім бірден.
Ергежейлі тайпаға және ұқсайды,
«Аспан жақтың адамын» күтіп жүрген.

Қас батырдай қайтерсің, ғажаптардын,
Бұ жақтарын шолады, о жақтарын.
Сырбазданып, баптанып, сөз қозғаған,
Қазақтарым, Кішкентай ғажаптарым!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тамшы жас

  • 0
  • 0

Тамшылаған тамшы жас,
Тама берме көзімнен.
Тиген болса тасқа бас,
Қате кетті өзімнен.

Толық

Алтын бидай өлкесі

  • 0
  • 0

Тербеліп алтын бидай, тебіреніп,
Алтын күн шуақ төге еміреніп,
Ақырын айдарымнан аймалайды,
Аяулы атамекен желі келіп.

Толық

Су

  • 0
  • 0

Күбірлейді құм кезерген,
Маңғыстау арман етті суды ежелден.
Жантақ пен ебелектің мекені боп,
Жайқалып шыға алмады гүл де жерден.

Толық

Қарап көріңіз