Өлең, жыр, ақындар

Мазалады ойларым

  • 21.04.2020
  • 0
  • 0
  • 2144
Мазалады ойларым, өмір саған тоймадым.
Жер бетіне симадым-өз жанымды қинадым.
Ту тұңғиық аспанға ұшып кеткім келеді,
Түнгі жұлдыз сырымды түсінеді, себебі.
Құс жолында жоғалсам тамшы болып бір кесе,
Еріп, су боп жоғалсам, оны ешкім білмесе,
Неге маған дүние тар, неге маған тар әлем?
Неге жерге сыймаймын сансыз оймен, санамен.
Кеңістікте осынау, бір жапырақ болып ап,
Неге титтей жүрегім, алысты аңсап торығад…
Неге риза болмайды тірлігіне кәдімгі,
Неге мұңдар торлайды менің нәзік жанымды?
Арман деген-жалған деп жайған өзім, жан-жаққа,
Сонда, тұтас өмірім жалған болып қалмақ па?
Сағындырып ешкімнің түспейді екем есіне,
Мына өмірге келдім мен. Келдім онда несіне?!
Мына өмірге келдің деп қарсы ап жатқан ешкім жоқ
Мына өмірден кеттің деп жар сап жатқан ешкім жоқ.
Келдің, кеттің, жоқ болдың, бір күніндей көктемнің,
Жақсы болса – қадірін түсінбейміз өткеннің.
Тоңған күн де жоқ есте, тойған күн де жоқ есте,
Ашыққанын сүттен соң – ұмытады нәресте.
Өткен күндер, ай, жылдар – аққан өмір ағындар,
Қайта оралу жоқ енді, бүгінге із салыңдар.
Ғұмырымда азғантай ойланумен өтейін...

Мазалады ойларым...
Өмір саған тоймадым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақтау. Шевченко

  • 0
  • 0

Думанды қала – бағстан,
Түседі көзге алыстан.
Теңіздің бойын жағалап,
Шағала үйлер жарысқан.

Толық

Түнгі оттар

  • 0
  • 0

Жүрген жерім серуендеп – қала маңы,
Жанған отқа құмарттым даладағы.
Шетке шығып шаһардан алаулатып,
Отыр өңшең қазақтың балалары.

Толық

Маңғыстау

  • 0
  • 0

Баяғы меңіреу дала ма?!
Жо-жоқ, олай санама!
Жүйткиді состав далада-
Өзің-ақ содан шамала.

Толық

Қарап көріңіз