Өлең, жыр, ақындар

Аялдай кет...

  • 24.09.2021
  • 0
  • 0
  • 714
Өлдім демес ертеңіне сенген ер,
Туғаннан соң өле білу – ол да өнер.
Сусып түскен сақинадай саусақтан,
Сағым­ғұмыр сөнерінде дөңгелер.
Кісінеумен белдеудегі ат қалар,
Құлазумен төріңдегі тақ қалар.
Бір бұрқ етіп сенің соңғы тынысың,
Белгісіз бір бағыттарға аттанар.
Өкінішсіз кету қандай ғанибет,
Жүрегіңді сөнбес нұрға табиғы ет.
Құшағына мәңгі өмірдің кірерде,
Өз иесін тылсымдағы таниды от.
Жанарыңда елес беріп соңғы нұр,
Қиналады сені қимай сол ғұмыр.
Мұңлы дүние бас­аяғы баянсыз,
Күрсінеді мүсәпірдей сорлы бір.
Шешкеннен соң тірлік алтын шапанын,
Қара көйлек кигізеді апаның.
Топырағың сүйіп­құшар тебіреніп,
Күн сәулесін, таңның шұғыла­шапағын.
Қияметте сенен жауап кім алар,
Жер бетінде қалса барлық күнәлар?
Мұнда біреу рахатта жатыр деп,
Аялдай кет, ей, жолаушы, бірадар!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тағдыр жоқ

  • 0
  • 0

Қызықтап аз ғұмырды көрдік елес,
Тағдыр жоқ ат арымас, ер жүдемес.
Жалғыз-ақ жүрген сайын қылаң ұрған,
Уақыттың сақал-шашы селдіремес.

Толық

Мен бар жерде сен барсың

  • 0
  • 0

Туғаннан соң тірлік ортақ жаманға да, жақсыға да,
Дулы ортада, шулы ортада көптен бері жоқсың, аға.
Бір сапарға аттандың да қайтпай қойдың сол бетіңнен,
Дастарханда қалды суып сені күткен көп сыбаға.

Толық

Қара тон

  • 0
  • 0

Бұл өмірде кім жылап, кім күлмейді,
Жан жарасын жақсылар білдірмейді.
Қара тонның ішінде кім жүрмейді,
Қара жердің қойнына кім кірмейді?

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар