Өлең, жыр, ақындар

Заманның мұңы — бар мұңым

  • 27.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1596
Жалаңаш қоғам келбетін,
Жасыра алмас шымылдық.
Жетім мұң кезсе жер бетін,
Жезөкшелері мұрындық.
Жартыкеш байдың бір күні,
Жалғанды телір жұмаққа.
Жарлының жарым тірлігі,
Жанпида үні құлақта.
Жесірі желпіп етегін,
Желменен желкен ашылып.
Жан емес тәнде жетегім,
Жарымес нәпсі бас ұрып.
Жаутаңдап көзі мұңлықтар,
Жетімек тағдыр құн сұрар.
Жасыра алмас шындыққа,
Жалғыздық дейтін сыншы бар.
Жазмыш па осы ,жарық күн?!
Заманның мұңы – бар мұңым.
Жансауға сұрап жалықтым,
Жахандануда тағдырым.
Жырақта, желдің өтінде..
Жаратқанына сиынып.
Жаяды үнсіз саусағын,
Жансебіл болған бір үміт.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Етпегей енді асылық!

  • 0
  • 0

Қанатын қақса,
Қазақтың қайсар құстары,
Күдік туғызбас шыңдарды көздеп ұшқаны.
Қас пенен көздің арасы сынды қашықтық,

Толық

Толғаныс

  • 0
  • 0

Жөңкіліп бұлттай көшкен мың,
Жаныммен жалғыз кешкем мұң.
Жап-жарық жұлдыз ғаламнан,
Жарқ етіп жерге түскен күн.

Толық

Мен кейде ұқсап кетем жарық күнге

  • 0
  • 0

Мен кейде ұқсап кетем жарық күнге,
Сүйер болсам, сүйемін жанып мүлде.
Мынау жақсы, жаман деп алаламай,
Жанымды жайып салам самаладай.

Толық

Қарап көріңіз