Өлең, жыр, ақындар

Заманның мұңы — бар мұңым

  • 27.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1477
Жалаңаш қоғам келбетін,
Жасыра алмас шымылдық.
Жетім мұң кезсе жер бетін,
Жезөкшелері мұрындық.
Жартыкеш байдың бір күні,
Жалғанды телір жұмаққа.
Жарлының жарым тірлігі,
Жанпида үні құлақта.
Жесірі желпіп етегін,
Желменен желкен ашылып.
Жан емес тәнде жетегім,
Жарымес нәпсі бас ұрып.
Жаутаңдап көзі мұңлықтар,
Жетімек тағдыр құн сұрар.
Жасыра алмас шындыққа,
Жалғыздық дейтін сыншы бар.
Жазмыш па осы ,жарық күн?!
Заманның мұңы – бар мұңым.
Жансауға сұрап жалықтым,
Жахандануда тағдырым.
Жырақта, желдің өтінде..
Жаратқанына сиынып.
Жаяды үнсіз саусағын,
Жансебіл болған бір үміт.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жас көрдім деп ұшынан жанарымның

  • 0
  • 0

Жас көрдім деп ұшынан жанарымның.
Халім сұрап, қайтесің?!
Жаралымын!
Жұлым-жұлым жүректі қолына ұстап,

Толық

Күндер қалды

  • 0
  • 0

Күндер қалды,
сағынышпен өткен көп.
Күндер қалды,
көздің жасын төккен көп.

Толық

Іздемейсің, біздер сірə, бөтенбіз?

  • 0
  • 0

Іздемейсің, біздер сірə, бөтенбіз?
Бəлкім, бəлкім,
Болдық іңкəр бекер біз?
Жапырағы желмен ұшып жоғалған,

Толық

Қарап көріңіз