Өлең, жыр, ақындар

Қазақ дейтін қасиетті қаныммен

  • 07.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1321
Қазақ дейтін қасиетті қаныммен,
Қанша сырға қанықтым.
Ғасырлардың қойнауына үңіліп,
Ғаламатын жаңа ұқтым.
«Еңкейге еңкей»дейтін ұлтыммен
Дараланған халықпын.
Ел шетіне жау тигенде барласаң,
Алпамсадай алыппын.
Еңбек дейтін тәңір сүйген ісіммен,
Жаратқанға жағыппын.
Шүкірлік қып шаңырақтың шаттығын,
Шырағымды жағыппын.
Қыпша белді қынағанда үзілмес,
Қыл арқанды тағыппын.
Иманы мен ибасынан айырсаң,
Еңіреген ғаріппін.
Ұлтым дейтін ұландарым тұрғанда,
Мәңгі сөнбес жарықпын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қар секілді бола алсақ қой, кінәсіз?!

  • 0
  • 0

Мынау ғалам арылсын деп күнәдан,
Аспанға ұқсап,
Ағыл-тегіл жылаған.
Арашалап алғаусыздау үмітін,

Толық

Телефон

  • 0
  • 0

Таңсәріде,
түн қойнында, бесінде,
Телефонға үңілеміз несіне?
Тәрк еткендей ғұмырыңның бар мұңын,

Толық

Сенің атың — сағыныш

  • 0
  • 0

Іздеген кім,
ол күндердің дерегін.
Естілмейді ерке күлкім,
ерек үн.

Толық

Қарап көріңіз