Өлең, жыр, ақындар

Көкжиектен күн боп қолын созған нұр

  • 27.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1160
Көкжиектен күн боп қолын созған нұр,
Құлагер боп керім сыннан озған жыр.
Қиянатты қара қылдай қақ жарып,
Мұңсыздарға салшы бүгін қозғау бір.

Қарғаларды қара жолда қалдырып,
Қырандарға қанат берген таңғы үміт.
Қандықолын қиып тастап қаскөйдің,
Қалың елге қуаныш бол мәңгілік.

Қара сөзді қалықтат та көгімнен,
Қасиет бол құзар шыңнан төгілген.
Қаламымды қозғар болсаң құдірет,
Қайғы –мұңның қабырғасы сөгілген.

Адастырмас ақ туындай өткелдің,
Алдаспандай көзі сенсің өткеннің.
Ары үшін жанын қиған ерлерден,
Аманат боп қазағыма жеткен мұң.

Қиылған сәт қара түннің семсері,
Құба жолда үмітім бол еңселі.
Құт дарыған қара өлеңі қазақтың,
Қасық қанмен қорғап өтем мен сені.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақиқатым — тағдырым!

  • 0
  • 0

Әз жанымды аярлардан сақтағам,
Алғаусыздау бар мұңым.
Адалдығын алаяққа сатпаған,
Ақиқатым — тағдырым!

Толық

Көздерімнен күнді өшіргім келмейді

  • 0
  • 0

Көздерімнен күнді өшіргім келмейді,
Жалт еткен сәт,
жарты әлемді жылытқан.
Жүрегімнен жырды өшіргім келмейді,

Толық

Сағынышым — қуатым!

  • 0
  • 0

Алды-соқпақ,арты-мұң,
Жеткізбейтін жол мына.
Абақты ғой бұл ғұмыр,
ақылды мен арлыға.

Толық

Қарап көріңіз