Өлең, жыр, ақындар

Таба нан

  • 27.04.2020
  • 0
  • 0
  • 3602
Дүние түгел балқитын,
Шұғыла шашып таңынан.
Сағыныш исі аңқитын
Анамның таба нанынан.
Шаттық та жиі қонатын –
Сөнбейді мәңгі санадан.
Керемет дәмді болатын
Анашым жапқан таба нан.
Тағдыры ұқсас осы елмен,
Түтіннен бұлттар тарайтын.
Тезектің шоғын көсеумен
Табаға сәндеп қалайтын.
Ол кезде мүлде бөлек ек,
Ол кезде мұң да – бүтін мұң.
Иісі қандай керемет
Тезектен шыққан түтіннің.
Көктемі көркем, жазы бақ,
Сағынам сол бір таң нұрын.
Тезектен қалған ажырап
Таба нан – менің тағдырым.
Көктемгі күндей жаңбырсыз
Мұңаям кейде азырақ.
Біз де бір бейбақ тағдырмыз
Ауылдан қалған ажырап!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

«Келін» хикаясы

  • 0
  • 0

Желбіретер жел сөздің жалауын да,
Жандыратын қалжыңның қалауын да.
Көңілдер мен пейілдер өз алдына,
Айтып жүрер қызықтың бәрі ауылда.

Толық

Көкпар

  • 0
  • 0

Көңілің мен кеңейтіп керегеңді,
Көкпар шіркін қоздырар делебеңді.
Ұрпағына қалдырған ұлы өнерді
Бабаларым не деген көреген-ді!

Толық

Ләңгі

  • 0
  • 0

Күзгі талдай төгілген жапырағы,
Көңіл құсым ойларға батырады.
Қиялымды қытықтап анда-санда,
Балалығым қол бұлғап шақырады.

Толық

Қарап көріңіз