Өлең, жыр, ақындар

Тамшылар

  • 04.05.2020
  • 0
  • 0
  • 2794
Тереземнің түбінде,
Тырсылдайды тамшылар,
Бізге қиял – ғажайып,
Табиғатқа заң шығар.
Бұлтқа айналып ұшқан бу,
Жел қай жақтан қуды екен?
Алақанға қонған нұр
Қай мұхиттың суы екен?
Қалқып келген әуеден,
Әлде әдемі ән бе екен?
Осы тамшы қолыма
Қалай ғана қонды екен?!
Қалқиды бу бас құрап,
Бұлт боп көкте тізіліп,
Тырс етеді бір сәтте,
Бір тамшы боп үзіліп.
Құдіретке бас идім,
Ғаламға нұр таратқан,
Дәмін көр деп мұхиттың,
Жіберді ме жаратқан?
Татып көрсең тәп-тәтті,
Дәміне дәм жетер ме?
Тазарар ма тамшыдай,
Жан да көкке кетерде?
Тамшы, көздің жасындай,
Мөлдір едің сен неткен,
Осы тамшы құрайды
Жаңбырды да селдеткен.
Тамған судан нәр алып,
Жер де көктеп жайнайды,
Қосылғанда көп тамшы
Найзағай да ойнайды.
Қалқып түскен сол тамшы,
Қайта ұшады бу болып,
Қосылған соң мұхитқа,
Шалқиды айдын су болып.
Тама,тама оятар,
Ойын түртіп адамның...
Мөлдіреген тамшыдай,
Бөлшегіміз ғаламның!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақынның еркін өлеңі

  • 0
  • 0

Келмейтін қолға ұстауға,
Көнбейтін темір тұсауға,
Шуағын жанның төгетін,
Тұрса да қандай құрсауда,

Толық

Бала күнгі жұлдыздар

  • 0
  • 0

Шексіздіктің біледі кім мөлшерін...
Қиялдадым...
Жер, көкті,
Күнді өлшедім.

Толық

Көрші

  • 0
  • 0

Көршің жақсы
Болса кетпес тынышың,
Кеудең қысып,
Тарылмайды тынысың,

Толық

Қарап көріңіз