Өлең, жыр, ақындар

Жанарындай көктемнің

  • 04.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1284
Жанарындай көктемнің,
Жаның сенің мөлдір-ақ...
Елестейді жымисаң –
Жаз-табиғат, көл-құрақ...
Күн сипатты кейпіңді,
Күнім, кірбің шалмасын,
Бұртитып қос ұртыңды,
Өкпелеп те көр бірақ...
Күлкің сенің – қуаныш,
Былдырлаған тілің – жыр,
Көрдім бе екен дәл сендей сұлулықты бұрын бір...
Аппақ сенің жаныңа,
Күнім, қаяу түспесін,
Еркелікпен тек қана сәбилігіңді ұғындыр..
Келешегің көз тартып,
Көк күмбезбен таласқан...
Табиғаттың гүлі сен жапырағын жаңа ашқан.
Есеймей-ақ ерте сен,
Балалықта бала бол,
Сәбилерге қашан да сәби қылық жарасқан...
Ілестірмей жаяуды,
Шалдырмайтын аттыға,
Қайта айналып келмейтін,
Балалық шақ – бақ-мұра.
Қамсыз ойнап,
Қапысыз өткіз қымбат шағыңды,
Ақ лақтай секіріп,
Құлын-тайдай шапқыла...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түрме, апат, адалдық

  • 0
  • 0

Апат айдап сілкіністің толқыны,
Өзгергенде тіршіліктің көркі, үні.
Бір шетінде қирап қалған қаланың
Түрме үйі бүлінбепті сол күйі.

Толық

Әйел

  • 0
  • 0

Әйел,
Атың марапатқа кенде емес,
Бола аласың еріңе де, елге де ес.
Өзің жаққан шаңырақтың шаттығы

Толық

Мұнайшы

  • 0
  • 0

Аңыз өмір
Ғұмыры оның аңыз ба,
Ертегі ме,
Шықты, әйтеуір,

Толық

Қарап көріңіз