Өлең, жыр, ақындар

Самғау

  • 05.07.2020
  • 0
  • 0
  • 2746
Менің ұшқым келеді биік-биік,
Бұлттарменен тигізсем иыққа иық
Содан кейін түйіліп төмен қарай,
Жыр нөсерін жіберсем құйып, құйып.
Су-су болып жүгірсе жайран қағып,
Қара өлеңді сағынған қайран халық.
Таңдай қағып, сан соғып, шапалақтап,
Думан қалып жайына, сайран қалып.
Шамаң жетсе ұшқанға не жетеді,
Бәрімізге бір самғау қажет еді.
Ұшам десең, қылтиған қанатыңа,
Сөзі өтеді біреудің, көзі өтеді.
Шамам жетсе ұшар ем айдан әрі.
Мүмкіндік бар шолуға айналаны.
Ең жақсысы ол жақта естілмейді,
Ұша алмайтын «жандардың» байбаламы.
Өлең-мені биікке жалғап өт сен,
Өз обалым өзіме шаңға бөксем.
Армансыз-ақ өтер ем, әз халықтың,
Аспанынан бір рет самғап өтсем…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күзгі махаббат

  • 0
  • 0

Үзілген жапырақ - қайыңның көз жасы,
Үмітсіз өкпек жел еңіреп боздашы.
Қоштасқан құстардың көз жасы-жаңбыр ма?
Қалқа қыз, күттіріп көңілді қалдырма.

Толық

Бүйрек туралы жыр

  • 0
  • 0

Бір өксік алқымыма кеп тұрады,
Шулайды көңілімнің көк құрағы.
Бұйығып бүйірімде бүлкілдеген
Бүйрегім түбі мені жеп тынады.

Толық

Шабыт көкпары

  • 0
  • 0

Көңілдің көк дөнені ал, кісіне,
Жараспас жабы тірлік сал кісіге.
Соқтырып жөнелейін, мінсіз бүгін,
Шабыттың белі жуан, әлдісіне.

Толық

Қарап көріңіз