Өлең, жыр, ақындар

Оң аяқ

  • 09.07.2020
  • 0
  • 0
  • 2059
Күн ұзаққа шөп шауып,
малды бағып,
Таң алдында жантайып қалғып алып,
Отыратын бір мезгіл кілең жесір
Құйттай-құйттай сәбиін алдына алып.
Жадау жүрген көңілді желпіндіріп,
Талпындырып сәбиді, серпілдіріп: —
Келер ме екен көкешің, құлыншағым,
Оң аяғың көтерші,— дейтін күліп.
Көзін алмай барлығы, тынып іштен,
Оң аяққа қарайтын сүйінішпен.
Қыбыр етсе баланың башпайлары,
Кететіндей жуылып күйік іштен.
Қадалатын ынтығып бәрі үзіліп,
Сан құбылып жүздері,
сан бұзылып,
Оң аяқта тұратын осы кезде
Жалғыз арман,
жалғыз ой,
жалғыз үміт.
Әлгі бала талпынып тұрған күліп,
Жалғыз өзі маңайын нұрландырып,
Көтеретін бір кезде оң аяғын,
Үйдің ішін мәз-мәйрам, думан ғылып.
Жеткізгендей хабарын ағалардың,
Мәз-мәйрам боп тұратын бала балғын,
Сәби жүрек сезе ме,
аз да болса,
Көтергенін көңілін аналардың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бір адам

  • 0
  • 0

Бір адам - Сағи Жиенбаев
Өміріңде көңілің бір құлаған –
Көз алдында тұрады ылғи бір адам.
Алыста ма, жақында ма, кім білсін,

Толық

Қабаған ит

  • 0
  • 0

...Дөң басында бір ақ боз үй тұратын,
Жолаушы атын соған қарай бұратын.
Өз үйіне келгендей-ақ мәз болып,
Кірген адам көңілденіп шығатын.

Толық

Сағындым сені

  • 0
  • 0

Сағындым сені - Сағи Жиенбаев
Сағындым сені, жалғызым менің – жан анам,
Жаутаңдап ылғи жолыма күнде қараған.
Жадымда қазір өзіңнің қоңыр дауысың,

Толық

Қарап көріңіз