Өлең, жыр, ақындар

Жалғыздық

  • 11.07.2020
  • 0
  • 0
  • 2787
Жалғыздық,
маған сен аштың,
Құдайға барар қақпаны,
өзiңмен ғана санастым,
ес бiлiп, етек жапқалы.

Жалғыздық,
сенiң барыңда,
жалғыздығымды сезбедiм,
қалмағанда ешкiм жанымда,
сен ғана менен безбедiң.

Ел-жұртпыз деген адамдар,
жалңызсырап жүр бәрi де,
шаншыса жүрек - не амал бар,
жарайтын сенсiң дәрiге.

Құшағыңа кеп құладым
қашқанда жауыз жалғаннан,
құтқар деп сенен сұрадым,
мақтамен бауыздалғаннан.

Төбемнен мiне тау құлап,
тас түнек басты әлемдi,
қарақат көзiң жаудырап,
Жалғыздық,
жалғыз қал ендi!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бiз өткенде...

  • 0
  • 0

Бiз өткенде жылама да жоқтама,
«Ақын едi!» - десең, - жетер жоқ баға.
Күнәмiздi Құдай өзi кешiрер,
Кешпей жатса ара түсiп, ақтама.

Толық

Төр. Текемет

  • 0
  • 0

Біз барамыз жайлауға,
Асыр салып ойнауға,
Құс барады жайлауға,
Құйқылжытып сайрауға.

Толық

Кесілген ағаш

  • 0
  • 0

Жапырақтары жайқалып тұрған,
Нар ағаш еді найқалып тұрған.
Аран тіс ара қыршынын қиып,
Шатырлап құлап, шайқалып тынған.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар