Өлең, жыр, ақындар

Жалғыздық

  • 11.07.2020
  • 0
  • 0
  • 2590
Жалғыздық,
маған сен аштың,
Құдайға барар қақпаны,
өзiңмен ғана санастым,
ес бiлiп, етек жапқалы.

Жалғыздық,
сенiң барыңда,
жалғыздығымды сезбедiм,
қалмағанда ешкiм жанымда,
сен ғана менен безбедiң.

Ел-жұртпыз деген адамдар,
жалңызсырап жүр бәрi де,
шаншыса жүрек - не амал бар,
жарайтын сенсiң дәрiге.

Құшағыңа кеп құладым
қашқанда жауыз жалғаннан,
құтқар деп сенен сұрадым,
мақтамен бауыздалғаннан.

Төбемнен мiне тау құлап,
тас түнек басты әлемдi,
қарақат көзiң жаудырап,
Жалғыздық,
жалғыз қал ендi!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тағдыр

  • 0
  • 0

Қандай қыстың боларын
алаш қайдан бiледi?
қандай құстың қонарын
ағаш қайдан бiледi?

Толық

Лақ

  • 0
  • 1

Керегені сүзуге
Үйретіп ем лақты,
Жүгіріп кеп, өзімді
Сүзіп қалып, жылатты.

Толық

Сағыныш

  • 0
  • 1

Сағынамын. Жабығамын. Бағынамын жүрекке.
Не қыламын? Бәрi мәлiм: сезiм осы - дiр етпе!
Сүйiп қалдым. Тұйықталдым. Ұйып-қандым сырына.
Биiк таудың шығып та алдым барса келмес шыңына.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар