Өлең, жыр, ақындар

Балға

  • 11.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1312
Көкiрегiмде дүрсiлдеген
Балғамды
Алла Тағаладан алғам-ды,
қара төске қарсы салғам-ды,
жалпағынан жаншып жалғанды.

Талпынып жүрiп арманға,
темiр етiктен -
түймедей,
темiр таяқтан -
тебен инедей қалғанда
сынасы ұшып,
сыр бердi менiң Балғам да.

Қара темiрден қан шығып,
қамырдай өзi жаншылып,
қайдағыны сезiнетiн,
қайғыратын,
езiлетiн болды бұл Балғам.
Тiзелiнi бүгiлтiп,
мойындыны иiлтiп,
маған да жеттiң сұм жалған!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сағыныш

  • 0
  • 1

Сағынамын. Жабығамын. Бағынамын жүрекке.
Не қыламын? Бәрi мәлiм: сезiм осы - дiр етпе!
Сүйiп қалдым. Тұйықталдым. Ұйып-қандым сырына.
Биiк таудың шығып та алдым барса келмес шыңына.

Толық

Есеп сабағы

  • 0
  • 0

– Мен шығам! – деп ерледі,
Қол көтеріп Қосанбай.
Тақта алдында терледі,
Төртке бесті қоса алмай.

Толық

Туған тіліме

  • 0
  • 0

Етектегi тасыңды
өрге апарсам деп едiм,
есiктегi басыңды
төрге апарсам деп едiм,

Толық

Қарап көріңіз