Өлең, жыр, ақындар

Балға

  • 11.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1638
Көкiрегiмде дүрсiлдеген
Балғамды
Алла Тағаладан алғам-ды,
қара төске қарсы салғам-ды,
жалпағынан жаншып жалғанды.

Талпынып жүрiп арманға,
темiр етiктен -
түймедей,
темiр таяқтан -
тебен инедей қалғанда
сынасы ұшып,
сыр бердi менiң Балғам да.

Қара темiрден қан шығып,
қамырдай өзi жаншылып,
қайдағыны сезiнетiн,
қайғыратын,
езiлетiн болды бұл Балғам.
Тiзелiнi бүгiлтiп,
мойындыны иiлтiп,
маған да жеттiң сұм жалған!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қазақ тілі

  • 0
  • 2

Қазақ тілі – ана тілім,
Көне тілім, жаңа тілім.
Ұрпақтардан ұрпақтарға
Мұра болып қалатұғын.

Толық

Назымға

  • 0
  • 0

Жаным менiң,
қозым менiң,
Назымым,
жолсыз түнде жанған темiрқазығым,

Толық

Ақ махаббат, аппақ қыс

  • 0
  • 0

Арамызды жатыр біздің тау бөліп,
Асуларды аяз қысып, қар көміп.
Отырсың ба тысқа қарап әйнектен,
Маған деген сағынышың сәл кеміп!

Толық

Қарап көріңіз