Өлең, жыр, ақындар

Жез қоңырау

  • 12.07.2020
  • 0
  • 0
  • 3375
Жез қоңырау жылайтын жазға қарай,
Жаз ғұмыры жастықтың аз қалғандай.
Гүлдей дәурен тұратын гүл құшақтап,
Жанарында қыздардың маздап арай.
Қадіріңді сездім бе,
Сезбедім-ау,
Жылы үшырап тұратын көзге мынау.
Менің балғын күнімнің белгісіндей,
Жез қоңырау, қайда сол жез қоңырау?
Шеті сынық болса да, күмбір қағып,
Күмбір қағып тұратын - мың бір бақыт.
Күні батқан кісідей сені-дағы
Тастады ма лақтырып құрғыр уақыт.
Жез қоңырау сөйлейтін күз келгенде,
Күз келгенде,
Мектепке біз келгенде.
Сүйісігі те көрмеген сүйкімді қыз
Жүздесетін едім ғой сізбен мен де.
Жез қоңырау жылайтын жазға қарай,
Аққу ұшып, айдында қаз қалғандай.
Көтеріп ап жүгірсек мәз болатын
Кекіліне бақ қонған жазған бала-ай.
Қадіріңді сездім бе,
Сезбедім-ау.
Жез қоңырау!
...қайда сол — жез қоңырау?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қызғыш

  • 0
  • 0

Өлсем сенің босағаңда өлемін,
Ақындарын ардақтаған өр елім.
Иесі бар иттер талап жатса да,
Киесіне шағынбаған бөрі едім.

Толық

Ай

  • 0
  • 0

Түпсіз дүние,
түбің толса,
мен ертең,
Келмес жаққа жан сәулесін жөнелтем.

Толық

О дүниеге хат

  • 0
  • 0

Алтын шашын тарқата алмай батқан Күн,
Арыстай боп Ай астында жатқан кім?!
Ағып барып жоқ боп кеткен сәріде,
Анау жарық жұлдыз ғой Саттардың.

Толық

Қарап көріңіз