Өлең, жыр, ақындар

Алматы

  • 12.07.2020
  • 0
  • 0
  • 4082
Сені Ару деп алдайды жүрт,
Алдайды.
Етегіңе қол жүгіртіп...
Ар жайлы
Соз қозғайды мына қоғам —
оңбаған,
Бататыны — сол маған!
Ару болсаң неге сені сүймейді?
Сүймейді олар.
Жүрегі жоқ!
И, мейлі.
Біреулер жүр сатқысы кеп сені де,
Атқысы кеп,
Қолдан келсе мені де.
Ұрлап кеткен сенің нәзік назыңды,
Астана деп аталатын Тәжіңді.
Сені сатса — айналасың ақшаға,
Мені атса — жол ашылар басқаға!
Соны ойласам от өзегім өртенді,
Жапқым келіп жыртық-жыртық көрпемді.
Көше бойлап ұлдарың тұр құл болған,
Көше бойлап қыздарың тұр күң болған.
Биік-биік аласарып армандар,
Биік-биік үй тұрғызып алғандар —
Сенің ашық кіндігіңе қадалып,
Үмітіме түкіреді Далалық.
Босағаңнан кім кірмеді талтаңдап,
Жат қушақта күнің өтті жаутаңдап.
Ақындардың жесіріндей Алматы-ай,
Ақындардың жесіріндей Алматы!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тұман

  • 0
  • 0

Қандай бақыт күн кешкен үйде тұрып,
Қобыз қосып кеудемде күйге тұнық
Қоналқыға бұйырған бір лифтіден,
Шығып келе жатамын сүйретіліп.

Толық

Тәуба

  • 0
  • 0

Жер бетінен бір жойылса табылмас,
Діні, ділі өзіңменен тамырлас.
Әспеттеген әміріңді әлінше,
Түркі тілді тұлпар тектес қарындас.

Толық

Қазанама

  • 0
  • 0

Сұм ажал адырнасынан
кімдерді байлап атпаған,
Қорамсақ толы сұр жебе
кімдерге әлі сақтаған?

Толық

Қарап көріңіз