Өлең, жыр, ақындар

Менің бөлтіріктерім

  • 12.07.2020
  • 0
  • 0
  • 2182
Ауылдан ауылға,
Шаһардан шәріге тараған
Менің бөлтіріктерім — шетінен абадан.
Бәрі де жаралы!
Жарасын жасырып жалаған.
(Қаншық — қоғам талаған!)
Соңымнан ергендер,
Көргендер куә әлі.
Ақ боран ап қашып дұғамды.
Сере қар, көк мұзға қаныммен жазғанмын.
Мемлекетімнің "махаббаты" туралы.
Менің бөлтіріктерім (Бүгін...) көзі қанталап,
Сыртымнан айбат шегеді анталап.
Мұрагерлеріндей патшаның тәжінен үміткер
Әй, жігіттер!
Қашаған ел едік тарихын тасқа көп,
Жыр тәжі — Мономах тәжінен басқарек.
Көтеріп тұруға ал оны
Асаулау жүрек пен ақымақ бас керек!!!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақырзаман. Алматы

  • 0
  • 0

Жатыр еді кенеттен (дала тымық!)
Алатаудың басынан қан атылып,
Түйдек-түйдек шудадай бұйраланып,
Нөпір тасқын ұмтылды қалаға тік.

Толық

Жезөкше

  • 0
  • 0

Мен қайтейін, тағдырыма көз өтсе,
Ете берсін, былайғылар сөз етсе.
Одан кейін жолыққан жоқ ондай жан,
Жалғыз түнге жолдас болған жезөкше.

Толық

Дұға

  • 0
  • 0

Теңесем тең табам ба тұрысыңды,
Жасырған тереңіне ұлы сырды.
Шардара — көзге сыймай ыршып кеткен,
Бір тамшы әбілһаят суы сынды.

Толық

Қарап көріңіз