Жоғалту
- 0
- 0
Орманға ұлып опа таппай,
шынжырланған арлан.
Бөз қымтасын тәнін,
айрылмас-ты ардан.
Өмір
Менің жаным аппақ емес, қап-қара,Қапияда от тигендей мақтаға.
Қарап қоям айнасынан уақыттың,
Маңдайдағы тағдыр дейтін тақтаға.
Тәніне орап тәлімінің кебінін,
Жалпылдайды, көптің жықпай көңілін,
Жатырында қулық пенен сүмдықтың,
Ессіз өскен бала сынды өмірім.
Жүрек содан жетім жандай ашынар,
Ашынар да шаншып, қайта басылар.
Жалғыз жерде жалғыз ғұмыр кештім мен,
Көзім, сірә, көрге кіріп ашылар.
Бала арманым өлді екен деп тереңде,
Болмас іске қабағымды керем бе.
Жерге сыйлап жансыз қалған тәнімді,
Көкке кетем, көресімді көремде!
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Менің бөлтіріктерім
- 0
- 0
Ауылдан ауылға,
Шаһардан шәріге тараған
Менің бөлтіріктерім — шетінен абадан.
Бәрі де жаралы!
Қар жауып тұр
- 0
- 0
Қар жауып тұр.
Қан тамады — қара қан,
Қара қанды қардың тілі жалаған.
Қан ізімен біреу ілбіп келеді, жалаң аяқ.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Нннпнг8г
Ггггггг -
Малика
Өте ұзақ екен -
Жанару
Мен жанарумын -
Санду
Мықты -
Санжар
Жақсы
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі