Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Өмір

Маралтай Райымбекұлы

Өмір

  • 12.07.2020
  • 0
  • 0
  • 3479
Менің жаным аппақ емес, қап-қара,
Қапияда от тигендей мақтаға.
Қарап қоям айнасынан уақыттың,
Маңдайдағы тағдыр дейтін тақтаға.
Тәніне орап тәлімінің кебінін,
Жалпылдайды, көптің жықпай көңілін,
Жатырында қулық пенен сүмдықтың,
Ессіз өскен бала сынды өмірім.
Жүрек содан жетім жандай ашынар,
Ашынар да шаншып, қайта басылар.
Жалғыз жерде жалғыз ғұмыр кештім мен,
Көзім, сірә, көрге кіріп ашылар.
Бала арманым өлді екен деп тереңде,
Болмас іске қабағымды керем бе.
Жерге сыйлап жансыз қалған тәнімді,
Көкке кетем, көресімді көремде!

Маралтай Райымбекұлы өмір Маралтай Райымбекұлы өлеңдері

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қызғыш

  • 0
  • 0

Өлсем сенің босағаңда өлемін,
Ақындарын ардақтаған өр елім.
Иесі бар иттер талап жатса да,
Киесіне шағынбаған бөрі едім.

Толық

Қарағаш

  • 0
  • 0

Сенің шашыңдай қарағаш,
Мектептің қасындағы қарағаш.
Ерініңдей ып-ыстық,
Аспандағы Ай шала мас.

Толық

Өзек

  • 0
  • 0

Жаратушы сен едің,
Жаралушы мен едім.
Ақылыңа ой жетпей,
Әлі адасып келемін.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер