Өлең, жыр, ақындар

Қасыңа

  • 12.07.2020
  • 0
  • 0
  • 915
Қасыңа
ғашықтығын
жасыра алмай, сiрә, асықты Күн.
Тұрғанмен сансыз жұлдыз арасында,
ажарын Айдың дағы басыпты мұң.
Ей, гүлiм,
қасiреттi
қайғы-мұң көк аспанды басыр еттi.
Алыстан жөңкiп келген қара бұлт та
көз жасын сағыныштан шашып өттi.
Жондағы,
қырқадағы
ән дағы атыңды атап шырқалады.
Түнерген бұлттың сырып шымылдығын,
найзағай дидарыңа бiр қарады.
Жасқадың
неге менi,
қастарың елестетiп селебенi?
Үрiмдей үлбiреген ерiнiңнен
тұрақсыз желiк қуған жел өбедi!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дала

  • 0
  • 0

Да-а-ла-а-а!
Омырауыңа гүл қадап алып,
шығардың қардан көктемдi сүйреп.
Жыр жазушы едiм жылғаға барып,

Толық

Нешеу?

  • 0
  • 0

Оң қолымда бес саусақ,
Сол қолымда бес саусақ.
Алақанды ашамыз,
Бесті беске қосамыз.

Толық

Қаланы көптен жүр кезiп бiр мұң

  • 0
  • 0

Қаланы көптен жүр кезiп бiр мұң,
тұнжырап мөлдiр жанары.
Бетпе-бет келiп,
мың кезiктiрдiм,

Толық

Қарап көріңіз