Өлең, жыр, ақындар

Далада сағым

  • 12.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1425
Далада сағым.
Көкала мұнар…
Күн сұғын қадап биiктен,
жалт етiп көзден жоғалады да,
құйын боп борар киiктер.
Ал қуғын салдық тамаша көрiп,
қиқулап, мiне, барамыз.
Құба жон мең-зең…
Қараша келiп,
үскiрiк үрген қара күз.
Киiктер қашты далада маңып,
шыбындай жанын қорғалап.
Мынадан ағып,
анадан ағып,
тер жуды атты сорғалап.
Оған да қамшы тиiптi ендеше,
жосылған iз бар таңында.
Бұл – бiзге рақат.
Киiктерге ше?..
Қызық қой, өмiр, заңың да!!!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кезiп жүр бiр ақ перiште қиял ғаламын

  • 0
  • 0

Кезiп жүр бiр ақ перiште қиял ғаламын,
оны ажырата алмайды ешкiм де менен.
Жұматайға ұқсап мен оған күй арнамадым,
Тагордай көмек күткем жоқ кескiндемеден.

Толық

Ұқсас екен бәрі де...

  • 0
  • 0

Зеңгір аспан құшаққа ап,
Күледі Күн нұр құйған.
Қос қанатты ұшақ та
Аумай қалған қырғидан.

Толық

Соғады сағат бiр ырғақпенен

  • 0
  • 0

Соғады сағат бiр ырғақпенен,
аққұба таңды атырып,
жүрегiм жанып,
шымырлап денем,

Толық

Қарап көріңіз