Меңiреу қырда тiл қатты маған

Меңiреу қырда тiл қатты маған
гүлдер де,
жел де кеше ептеп,
сыр ашты бiрде сырмақты далам,
төселдi дағы төсек боп.
Құрбымен барсақ,
гүлдерi бiздi
қарсы алды талай құлпырып,
сездi ме, қайдам,
жүргенiмiздi
бiр-бiрiмiзге ынтығып.
Сәскеде сағым қуалап кейде,
тарқамас едi құштарым,
бұлдырық дей ме,
дуадақ дей ме…
Көп көрдiм қырдың құстарын.
Сап түзеп үйлер далада бүгiн,
ол маңай мүлдем өзгерген.
Сағынып,
аңсап барам әлi күн
жолым бiр түскен кездерде.
Қараймын сұқсыр жолыққанда да
көргендей алғаш мұны мен…
…Қорғалжыңдағы қорықтар ғана
шулайды құстың үнiмен!..

---