Өлең, жыр, ақындар

Дала

  • 12.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1032
Да-а-ла-а-а!
Омырауыңа гүл қадап алып,
шығардың қардан көктемдi сүйреп.
Жыр жазушы едiм жылғаға барып,
шабытты шақ та кеткен-дi сиреп.
Кемерден қарғын асып ағатын
көкпектi қырды сағындым ендi.
Шақырса сәуiр,
асығады ақын
қызғалдақ өрген сағымды белге.
Уа, дала!
Дала!
Домбыра далам,
келдiм мен орап жанымды жырға.
Тағы да шабыт қонды ма маған,
қайталап жатыр әнiмдi жылға.
Жазғытұрымның жыршы күндерi
бағбанның сұлу бағын ықтапты.
…Өрiктiң титтей бүршiгiндегi
көктемнiң иiсiн сағынып қаппын!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Далада сағым

  • 0
  • 0

Далада сағым.
Көкала мұнар…
Күн сұғын қадап биiктен,
жалт етiп көзден жоғалады да,

Толық

Көктемді сағындым

  • 0
  • 0

Мүлгіп жатыр мұңды қыр,
Қар жауып тұр далада.
Қонақтайтын сынды бір
Көлге мың сан шағала.

Толық

Ұқсас екен бәрі де...

  • 0
  • 0

Зеңгір аспан құшаққа ап,
Күледі Күн нұр құйған.
Қос қанатты ұшақ та
Аумай қалған қырғидан.

Толық

Қарап көріңіз