Өлең, жыр, ақындар

Дала

  • 12.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1209
Да-а-ла-а-а!
Омырауыңа гүл қадап алып,
шығардың қардан көктемдi сүйреп.
Жыр жазушы едiм жылғаға барып,
шабытты шақ та кеткен-дi сиреп.
Кемерден қарғын асып ағатын
көкпектi қырды сағындым ендi.
Шақырса сәуiр,
асығады ақын
қызғалдақ өрген сағымды белге.
Уа, дала!
Дала!
Домбыра далам,
келдiм мен орап жанымды жырға.
Тағы да шабыт қонды ма маған,
қайталап жатыр әнiмдi жылға.
Жазғытұрымның жыршы күндерi
бағбанның сұлу бағын ықтапты.
…Өрiктiң титтей бүршiгiндегi
көктемнiң иiсiн сағынып қаппын!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақжарқын – аппақ, тәтті-ақ қыз

  • 0
  • 0

– Ақжарқын деген – аппақ қыз,
Мұндай қыз қайдан таппақпыз, –
Айналып отыр анасы, –
Аппаа қой қызым,

Толық

Соғады сағат бiр ырғақпенен

  • 0
  • 0

Соғады сағат бiр ырғақпенен,
аққұба таңды атырып,
жүрегiм жанып,
шымырлап денем,

Толық

Қасыңа

  • 0
  • 0

Қасыңа
ғашықтығын
жасыра алмай, сiрә, асықты Күн.
Тұрғанмен сансыз жұлдыз арасында,

Толық

Қарап көріңіз