Өлең, жыр, ақындар

Дала

  • 12.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1047
Да-а-ла-а-а!
Омырауыңа гүл қадап алып,
шығардың қардан көктемдi сүйреп.
Жыр жазушы едiм жылғаға барып,
шабытты шақ та кеткен-дi сиреп.
Кемерден қарғын асып ағатын
көкпектi қырды сағындым ендi.
Шақырса сәуiр,
асығады ақын
қызғалдақ өрген сағымды белге.
Уа, дала!
Дала!
Домбыра далам,
келдiм мен орап жанымды жырға.
Тағы да шабыт қонды ма маған,
қайталап жатыр әнiмдi жылға.
Жазғытұрымның жыршы күндерi
бағбанның сұлу бағын ықтапты.
…Өрiктiң титтей бүршiгiндегi
көктемнiң иiсiн сағынып қаппын!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бiлесiң бе, қалқам, сағындырғаныңды

  • 0
  • 0

Бiлесiң бе, қалқам, сағындырғаныңды,
сарғайдым алтынға айналып.
Сырнайлы үнiн қосса жаным жырға мұңды,
жылайды жел тыңдай қалып.

Толық

Уһ, жұпар атып

  • 0
  • 0

Уһ, жұпар атып,
көктемнің иісі келді,
үт жарықтық та сығалап үй ішіне енді.
Ұйқыдан тұрып Алатау,

Толық

Ұқсас екен бәрі де...

  • 0
  • 0

Зеңгір аспан құшаққа ап,
Күледі Күн нұр құйған.
Қос қанатты ұшақ та
Аумай қалған қырғидан.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар