Өлең, жыр, ақындар

Қара суық желге бердім сыртымды

  • 22.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1015
Қара суық желге бердім сыртымды.
Жүрегімде – мәңгі жасыл бақ заңғар…
қызғанбашы менің жылы күлкімді,
еріп бара жатқан Қар…

жымиғаным сәнді етеді ернімді
көзімдегі жұмсарады ренішім…
шыршама іліп қоям сенің белгіңді,
еріген қар, соның бәрі Сен үшін…

кешіктік біз, сен де, мен де. Көген жыр.
Ол да байғұс табар сылтау күлерге.
Қаңтарда емес, Наурызда келер Жыл –
қадірімізді білер ме?..

Еріген қар тротуарлар шетінде,
қара суық жасап жатыр тірі мұз.
Ол қағаздың, мен өлеңнің бетінде,
жымиямыз бірімізге біріміз…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өлеңмін

  • 0
  • 0

Қызғалдақтың — даласы бар.
Гүлзар бақтың — қаласы бар.
Өз ортасын таба алмаған —
менің Жаным аласұрар…

Толық

Жүрегімде басталғандай бір егес

  • 0
  • 0

Жүрегімде басталғандай бір егес..
Күн сәулесі жынға тиіп күлегеш,
жаңа жылда жұрт сыйлаған ақ Қоян,
сеніменен тілдесемін — тірі емес! –

Толық

Дүниенің ТӨРТ бұрышы бар, – дейді.

  • 0
  • 0

– Дүниенің ТӨРТ бұрышы бар, – дейді.
– қайда Олар?..
…сенің Мұңың бір түкпірде қаңғиды.
Мен тұратын Жайға – орал…

Толық

Қарап көріңіз