Өлең, жыр, ақындар

Қара суық желге бердім сыртымды

  • 22.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1341
Қара суық желге бердім сыртымды.
Жүрегімде – мәңгі жасыл бақ заңғар…
қызғанбашы менің жылы күлкімді,
еріп бара жатқан Қар…

жымиғаным сәнді етеді ернімді
көзімдегі жұмсарады ренішім…
шыршама іліп қоям сенің белгіңді,
еріген қар, соның бәрі Сен үшін…

кешіктік біз, сен де, мен де. Көген жыр.
Ол да байғұс табар сылтау күлерге.
Қаңтарда емес, Наурызда келер Жыл –
қадірімізді білер ме?..

Еріген қар тротуарлар шетінде,
қара суық жасап жатыр тірі мұз.
Ол қағаздың, мен өлеңнің бетінде,
жымиямыз бірімізге біріміз…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мұң – тауда, өрде – көңіл

  • 0
  • 0

Мұң – тауда, өрде – көңіл…
Тағы ой түзге қарар.
Өтпестей көрген Өмір,
күні ертең бізден қалар…

Толық

...Сен де мендей жаныңды мұңға малып

  • 0
  • 0

...Сен де мендей жаныңды мұңға малып
Көрдің бе? Ай секілді түнде ағарып...
Түн ылғи шошытады дүниедегі
Ең жақын адамымды ұрлап алып...

Толық

Дүниенің ТӨРТ бұрышы бар, – дейді.

  • 0
  • 0

– Дүниенің ТӨРТ бұрышы бар, – дейді.
– қайда Олар?..
…сенің Мұңың бір түкпірде қаңғиды.
Мен тұратын Жайға – орал…

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар