Өлең, жыр, ақындар

Қара суық желге бердім сыртымды

  • 22.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1042
Қара суық желге бердім сыртымды.
Жүрегімде – мәңгі жасыл бақ заңғар…
қызғанбашы менің жылы күлкімді,
еріп бара жатқан Қар…

жымиғаным сәнді етеді ернімді
көзімдегі жұмсарады ренішім…
шыршама іліп қоям сенің белгіңді,
еріген қар, соның бәрі Сен үшін…

кешіктік біз, сен де, мен де. Көген жыр.
Ол да байғұс табар сылтау күлерге.
Қаңтарда емес, Наурызда келер Жыл –
қадірімізді білер ме?..

Еріген қар тротуарлар шетінде,
қара суық жасап жатыр тірі мұз.
Ол қағаздың, мен өлеңнің бетінде,
жымиямыз бірімізге біріміз…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өлеңмін

  • 0
  • 0

Қызғалдақтың — даласы бар.
Гүлзар бақтың — қаласы бар.
Өз ортасын таба алмаған —
менің Жаным аласұрар…

Толық

Құс көрмеймін қаланың аспанынан

  • 0
  • 0

Құс көрмеймін қаланың аспанынан…
қайда кеткен қанатты туыстарым?..
жылу іздеп жапанның тастарынан,
паналай ма үй асты қуыстарын…

Толық

Бір Күш бар!

  • 0
  • 0

Бір Күш бар!
Көтереді...
Құласаң, құла! Түспей...
Мен – жазбасам кетер еді

Толық

Қарап көріңіз