Дәруіштің зары

Тәпсір төккен тілінен,
Жүрегінде тұма бар.
Ақиқаттың түбінен,
Мән іздеген пірадар.

Кезігер деп алдымнан,
Ой-санасы жарық ұл.
Кейінгіге қалдырған,
Дәруіштің зары бұл:

« Жылап туған анадан,
Тәңір тыйсын пендесін.
Тәттіқұмар баладан,
Нәпсіқұмар өнбесін.

Зәузатыңның зарына,
Санаң бір күн жеткесін.
Аппақ қардай арыңа,
Қарға саңғып кетпесін.

Жұпар ойын жақсының,
Көңіліңе хош алып.
Қызыл көзді нәпсінің,
Құлдығынан босанып.

Мәнін бақсаң өмірдің,
Сөзім сізге аманат.
Фәни деген жебірдің
Бар дауасы – қанағат.

Көр азабы алдыңда,
Ар азабы артыңда.
Өзің айтшы, қалдың ба,
Құдай сүйген қалпыңда?»

---