Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Баспалдақ

Темірғали Көпбаев

Баспалдақ

  • 31.07.2020
  • 0
  • 0
  • 609
Жалғанға жылап келіп жас анадан,
Ажалдан аждаһадай қашады адам.
Қазған көр құтқармапты Қорқытты да,
Қобыздың қоңыр мұңын тасалаған.

Артында аңырар жұрт, досы қалып,
Адамның ақіреті осы ма анық.
Ажалың қуып сені жүрмейді екен,
Алдыңнан тұрады екен тосып алып.

Ей, Ажал, алыспысың, жақынбысың,
Бір белде мені күтіп жатырмысың.
Алланың өзі сүйіп өлең берген,
Сен мансұқ ете алмассың ақынды шын.

Білемін бұл өмірден өтерімді,
Табармын мәңгіліктен мекенімді.
Өлмейтін өлең жазған ақын көкке
Ажалды баспалдақ қып көтерілді.

Ажалым – аяулымсың сен де менің!
Өлім бар деген сөзге сенбеп едім.
Ғарышқа аттанарда мен өзіңді,
Өлеңнің тақымына өңгеремін.

Темірғали Көпбаев Баспалдақ Темірғали Көпбаев өлеңдері

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Матрица

  • 0
  • 0

Өткінші өмір өркешіне өңгерген,
Ирек қамшы ит тірлікті мен көргем.
Есіл дүние – ескі қалып, көне мұң,
Есті жанды шығармайды шеңберден.

Толық

Аларман

  • 0
  • 0

Адам деген аларман,
Алу үшін жаралған.
Айналасын жалмаған,
Ала көңіл шабарман.

Толық

Құлқын

  • 0
  • 0

Төрем-ау, неменеге шіренесің?
Түбінде бір тұйыққа тірелесің.
Тамағы тесік пенде емессің бе,
Болғанмен санаң бүтін, түгел есің.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Соңғы жоспарлар

Пікірлер