Қамшы!
- 0
- 0
Шабандоздан
шыға қоймас серт жұтаң,
Атқа шапсам
жалын құшып, өрт жұтам.
Найзатас
Бұлттарды дүлей жосылған,Найзатас ұшы түйреген.
Айналдым әзиз басыңнан,
Құлжалар ғана билеген.
Сай-салаң жұрттың жыр-әні,
Бұлағың күйдей шертілген.
Қыраның алғыр, қырағы,
Желтаудан ұшып желпінген.
Әсемдеп Тәңір қалаған,
Сыры бар Сендік тастың да.
Төсінде жортқан абадан,
Тағдыры табан астында.
Осындай ғажап өлкенің,
Сұлуы таймас ғұрпынан.
Үр қызы сүйер еркегін,
Қар қызы ғашық сыртынан.
Шабытты шыңнан шақыртып,
Өлең отына шарпылғам.
Шөгетін атан, ат үркіп,
Найзатас-сенің нарқыңнан!
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Табиғатым!
- 0
- 0
Мен жылап ем, көңілшек Тау жылаған.
Қайыңның да көз жасы тамшылаған.
Ай тұмсығын тығады қолтығыма,
Ал, қойнымда бұлттар бар маужыраған.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Каусар
Оте жаксы -
Жасмина
Мен. осы өлеңді жақсы көремін -
Аяла
Жарайсың -
Маржан
Керемет????
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі