Өлең, жыр, ақындар

Найзатас

  • 11.09.2021
  • 0
  • 0
  • 443
Бұлттарды дүлей жосылған,
Найзатас ұшы түйреген.
Айналдым әзиз басыңнан,
Құлжалар ғана билеген.

Сай-салаң жұрттың жыр-әні,
Бұлағың күйдей шертілген.
Қыраның алғыр, қырағы,
Желтаудан ұшып желпінген.

Әсемдеп Тәңір қалаған,
Сыры бар Сендік тастың да.
Төсінде жортқан абадан,
Тағдыры табан астында.

Осындай ғажап өлкенің,
Сұлуы таймас ғұрпынан.
Үр қызы сүйер еркегін,
Қар қызы ғашық сыртынан.

Шабытты шыңнан шақыртып,
Өлең отына шарпылғам.
Шөгетін атан, ат үркіп,
Найзатас-сенің нарқыңнан!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Баспан тау

  • 0
  • 0

Сенен құдірет сеземін, Баспаным нән,
Аю демі еседі қош қарыңнан.
Қызыл-жасыл жайнаған дүние-ай деп,
Құбылады шуаққа таста қынаң.

Толық

Жер тарпыса, желқанат күрең дөнен

  • 0
  • 0

Жер тарпыса, желқанат күрең дөнен,
Тағылығым ұстайды, тарпаңдығым.
Құлағынан басып ап, жүгендеп ем,
Құрысынан жазылды арқам бүгін.

Толық

Аспан жақтың үлегі ме

  • 0
  • 0

Аспан жақтың үлегі ме,
Мамық бұлттар мамырлап...
Сапар шектім жыр еліне,
Басым мұңнан ауырлап.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер