Өлең, жыр, ақындар

Баспан тау

  • 04.12.2020
  • 0
  • 0
  • 989
Сенен құдірет сеземін, Баспаным нән,
Аю демі еседі қош қарыңнан.
Қызыл-жасыл жайнаған дүние-ай деп,
Құбылады шуаққа таста қынаң.

Қарағаның, ол да әсем теңселеді.
Қара қияң не деген еңселі еді?!..
Шекесінен шық кеппес – мен де – шөбің,
Баспаным-ау, маған да сенсең еді!..

Қабағыңда түксиген қалың мұнар,
Жауын шақыр Ұлыңа, жалынқұмар!
Екіндіңнен еңкейсем,
Маңдайымнан
жұпарымен өбеді тобылғылар.

Талды-Базар тасыған – жиегіңде.
Арқар жатыр үйездеп иегіңде.
Бауырыңа, Баспаным, мені де бас,
Сенімен бір – қаным да, сүйегім де.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бұрмасай

  • 0
  • 0

Дәтіңді мойыл арбаса.
Өмір деп салдым өлеңді.
Өкінген сәтім – далбаса.
О, ғажапбері құлдилап,

Толық

Жағада шөккен құмы нар

  • 0
  • 0

Жағада шөккен құмы нар,
Каспийдің мұңын кім ұғар?!
Бақсылар ғана түсінген,
балықтарының тілі бар.

Толық

Қыркүйек

  • 0
  • 0

Көркіңе керім үздігіп,
Көз алмай, ұзақ қарадым.
Күрсіне берсін күзгі бұлт,
Жарқын ғой сенің қабағың!

Толық

Қарап көріңіз