Өлең, жыр, ақындар

Табиғатым!

  • 04.12.2020
  • 0
  • 0
  • 1228
Мен жылап ем, көңілшек Тау жылаған.
Қайыңның да көз жасы тамшылаған.
Ай тұмсығын тығады қолтығыма,
Ал, қойнымда бұлттар бар маужыраған.

Қадірін жусан ұғар ала таңның,
қырға қарай өргізіп балапанын…
Мөлдіреп себелеген ақ жауынға,
Тал-шыбықтар жаяды алақанын.

Көтерілсе жиектен Күн қылаңдап,
Құс əніне билейді гүл бұраңдап.
Адасып Ертіс деген енесінен,
Құлынбұлақ жөнелді құлдыраңдап.

Тұман басып тобылғы Тау-шатқалын,
Жоғалуда жондағы жолсоқпағым.
Бүр атқан бүлдіргенге бұрылып ем,
Күнге созды əлжуаз саусақтарын.

Ғажаптарың көңілді алаңдатқан,
Саған тиер қайғылар, маған батқан.
Түрім менің аумайды адамдардан,
Ал, мінезім Табиғат саған тартқан!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жасыбай

  • 0
  • 0

Жасыбай көл- сағыныштан жаралған,
Көз жасындай
жәудіреген көп қыздың!
Тулап-тулап алатұғын әр алуан,

Толық

Көзқарастыру

  • 0
  • 0

"Көз қарастырайық"-дедің де,
От жанарыңды қададың.
Шарпыған жұпар демің бе?
Өртеніп іштей барамын.

Толық

Күндидарлым

  • 0
  • 0

Көзде - үміт,
Сөзде - сәуле,
Ойда - нұр.
Жүрегімді лүпілдеттің, ұяңым.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер