Өлең, жыр, ақындар

Қызағаш

  • 11.09.2021
  • 0
  • 0
  • 360
Қызағаш... қырау сырғалы...
Қолында – күміс білезік.
Мыстан-жел осып тырнағы,
Жаныңды тұр ма мұң езіп?!

Шашбауың – сары алтыннан,
Бойыңнан тапқан жарасым.
Айнымай осы қалпыңнан,
Ақылды арбап аласың.

Қайтқан құс қош деп шырқаса,
Билейсің неге ырғалып?
Бөлмейді көңіл жұрт аса,
Отырмын ойға шырмалып.

Күн сүйген маңдай, төбеңнен,
Бұлттар да көшті жосылып.
Тамырың соғар тереңнен,
Жүрекпен бірге қосылып.

Ал, Жаным - Күзде мұздағыш,
Көктемге әлден зарығам.
Қараша-күзгі қызғаныш
Аязбен тәнді қарыған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ат үсті (Желдіқараға жеткенше)

  • 0
  • 0

Желдіқара
сайың да, саяңда құт
Бауырыңа
біз үшін таяу бақыт.

Толық

Сезімің

  • 0
  • 0

Сезімің
суалды деп сезіктен бе,
Сөз боратпа,
мен жайлы кезіккенге

Толық

Жасыбай

  • 0
  • 0

Жасыбай көл- сағыныштан жаралған,
Көз жасындай
жәудіреген көп қыздың!
Тулап-тулап алатұғын әр алуан,

Толық

Қарап көріңіз