Өлең, жыр, ақындар

Қызағаш

  • 11.09.2021
  • 0
  • 0
  • 347
Қызағаш... қырау сырғалы...
Қолында – күміс білезік.
Мыстан-жел осып тырнағы,
Жаныңды тұр ма мұң езіп?!

Шашбауың – сары алтыннан,
Бойыңнан тапқан жарасым.
Айнымай осы қалпыңнан,
Ақылды арбап аласың.

Қайтқан құс қош деп шырқаса,
Билейсің неге ырғалып?
Бөлмейді көңіл жұрт аса,
Отырмын ойға шырмалып.

Күн сүйген маңдай, төбеңнен,
Бұлттар да көшті жосылып.
Тамырың соғар тереңнен,
Жүрекпен бірге қосылып.

Ал, Жаным - Күзде мұздағыш,
Көктемге әлден зарығам.
Қараша-күзгі қызғаныш
Аязбен тәнді қарыған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Абадан

  • 0
  • 0

Тәңір-Ійем – Тау.
Ақпан...
Нұр бусанта, таң атқан.
Сирағымда – жау-қақпан.

Толық

Көздері - күн, кірпігі - нұр

  • 0
  • 0

"Күрсінгенім" - деп
түсін күн күркірін,
Мың сұрақтан
құралған мың бір түнім.

Толық

Бұрымыңа қызыл-жасыл гүл өрген

  • 0
  • 0

Бұрымыңа қызыл-жасыл гүл өрген,
Бұрын қалай байқамағам сен қызды?!
Көңілімнен бұлттар көшіп!..
Мың ермен

Толық

Қарап көріңіз