Өлең, жыр, ақындар

Қызағаш

  • 11.09.2021
  • 0
  • 0
  • 298
Қызағаш... қырау сырғалы...
Қолында – күміс білезік.
Мыстан-жел осып тырнағы,
Жаныңды тұр ма мұң езіп?!

Шашбауың – сары алтыннан,
Бойыңнан тапқан жарасым.
Айнымай осы қалпыңнан,
Ақылды арбап аласың.

Қайтқан құс қош деп шырқаса,
Билейсің неге ырғалып?
Бөлмейді көңіл жұрт аса,
Отырмын ойға шырмалып.

Күн сүйген маңдай, төбеңнен,
Бұлттар да көшті жосылып.
Тамырың соғар тереңнен,
Жүрекпен бірге қосылып.

Ал, Жаным - Күзде мұздағыш,
Көктемге әлден зарығам.
Қараша-күзгі қызғаныш
Аязбен тәнді қарыған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қыркүйек

  • 0
  • 0

Көркіңе керім үздігіп,
Көз алмай, ұзақ қарадым.
Күрсіне берсін күзгі бұлт,
Жарқын ғой сенің қабағың!

Толық

Терезем

  • 0
  • 0

Тереземді бір ашамын, бір жауып.
Қарамақпал түн келді.
Көңілдегі пәк ойларым бүр жарып,
жұлдызданып үлгерді.

Толық

Ауылды аңсау

  • 0
  • 0

Қайтемін, қалада үйім.
Шертемін дала күйін.
Сыртымнан күн күлгенмен,
Ішімде ала құйын!

Толық

Қарап көріңіз