Өлең, жыр, ақындар

Айман бұлақ

  • 11.09.2021
  • 0
  • 0
  • 592
Айнадай Айман бұлақ,
Жағасы – жайлау-құрақ.
Ағады ағыл-тегіл,
Ақмаңдай сайдан құлап.

Сыңғыры керім еді,
Бұрымдай өріледі.
Асыққан алысқа тым,
Армандай көрінеді.

Бұлттар да қасқа құздан
Айманға жас тамызған.
Құлжалар суытады
Тұяғын, тасқа қызған.

Елік те еміреніп,
Айман да тебіреніп,
Үйлескен екеуіне,
Ақбеттің желі жерік.

Айнадай Айманым-ай!
Сүйеді Ай да құлай.
Ғаламат тылсымыңмен
Ғашық қып қойғаның-ай!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Муза

  • 0
  • 0

Музамның маңдайында
нұры бар жарық Айдың!
Талдырмаш тал бойынан
табылмас тарыдай мін.

Толық

Ішкі шер!

  • 0
  • 0

Ұсақ тірлік
байлайды амал қанша,
Шаруа бітпес
жалғаннан жоғалғанша.

Толық

Көкжалдың күрсінісі

  • 0
  • 0

Көкірек-көзбен Көкке өрлеп,
Айға азу биледім.
Бүлкек желіп, бөктерлеп,
Жол ұшында түнедім.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар