Өлең, жыр, ақындар

Жаңбыр

  • Moon
  • 12.08.2020
  • 1
  • 0
  • 1832
Жаңбыр жауып, салғанда шатыр əнін,
Үнсіз билей бастады жапырағым.

Қайыңдардың тиіспей сырғасына,
Айды биге шақырдым қыр басына.

Аспан, маған төге ғой болса сырың,
Қалып қойды үйімде қолшатырым.

Сол бір тұнық тамшыңа жуынайын,
Өлең болып қайтадан туылайын.

Терек едім сынбайтын, сағы мықты..
Сезесің ғой мендегі сағынышты.

Табиғаттың сүйсінем əр ісіне,
Жəне біздің сезімдер вальсіне.

Айтарым да көп еді түнге менің,
Тыныштықты сүйемін - үндемедім.

Жаңбыр жауып, салғанда шатыр əнін,
Үнсіз билей бастады жапырағым...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

***

  • 2
  • 0

Жанымды көрдім жайып та,
Жалынымды осы сезді кiм?
Сағыну, айтшы, айып па
Сары өлеңдердiң мезгілiн?

Толық

Ай-Зер

  • 1
  • 0

Терезе алдында тұр едім,
Сыр іздеп аспаннан.
Мен түннің көргім кеп жүрегін
Түнекке аттанғам.

Толық

***

  • 1
  • 0

Сен неге мені ұмыта алмадың?
Ұмытуға әлде кеш пе еді?
Жаныңды білем, жылыта алмадым,
Айыптамашы тек мені.

Толық

Қарап көріңіз