Өлең, жыр, ақындар

Жаңбыр

  • Moon
  • 12.08.2020
  • 1
  • 0
  • 1956
Жаңбыр жауып, салғанда шатыр əнін,
Үнсіз билей бастады жапырағым.

Қайыңдардың тиіспей сырғасына,
Айды биге шақырдым қыр басына.

Аспан, маған төге ғой болса сырың,
Қалып қойды үйімде қолшатырым.

Сол бір тұнық тамшыңа жуынайын,
Өлең болып қайтадан туылайын.

Терек едім сынбайтын, сағы мықты..
Сезесің ғой мендегі сағынышты.

Табиғаттың сүйсінем əр ісіне,
Жəне біздің сезімдер вальсіне.

Айтарым да көп еді түнге менің,
Тыныштықты сүйемін - үндемедім.

Жаңбыр жауып, салғанда шатыр əнін,
Үнсіз билей бастады жапырағым...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бақ ішінде

  • 1
  • 0

Күз де келді шықпайтын жүз күн ойдан,
Жүрегімде басталды ізгі майдан.
Айтыңызшы, көрдіңіз осы қашан,
Сұлулықты сүймейтін қызды қайдан?

Толық

Ай-Зер

  • 1
  • 0

Терезе алдында тұр едім,
Сыр іздеп аспаннан.
Мен түннің көргім кеп жүрегін
Түнекке аттанғам.

Толық

***

  • 1
  • 0

Бір сөзім бар ішінде жүрегімнің,
Ешкім де айта алмаған,
Ешкімге байқалмаған.
Бір төзім бар бойымда көпті көрген,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар