Өлең, жыр, ақындар

Алматыдағы алғашқы өлең

  • 26.08.2020
  • 0
  • 0
  • 947
Нұр шашылған пейілдерден қаштың ба?
Қыр астың ба? Жыр астың ба?
Қайда сенің ұзақ күткен өлеңің –
Өміріңнен әдемірек әлемің...

Алматыға түйе мініп бармадым,
Бәрібір де қалың тұман ар жағы:
Осы жол ма жүрген менің пойызым,
Осы өлең бе бойы қысқа, ойы ұзын?

Көше мынау – көзіңді ашсаң көргенің
Адамдықтың нәзік қана өлгені.
Өсегі дау , өшемін ау дейді үнім,
Мың тоннадай мұң екен ғой сыйлығы.

Ұлы ақынның өлеңіндей тәмамдар
Өлу үшін күн кеше ме адамдар?!
Өлең үшін түн кеше ме жоқ әлде
Кім кінәлі, кінәлі кім оған ,не?

Соры болып суға батқан етіктің
Бұл қаладан одан басқа не күттім?!
Сағыныш деп ойламадым неге шын,
Қайтқан құстың ізгі сәлемдемесін...

Жүрегіңді жұлып жатса таңғалма,
Құлыпын бұз есіктердің арманға.
Ей,Алматы, керек боп жүр маған сәл,
Ауылымда қалып қойған ғаламшар!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жалғыздық және мен

  • 0
  • 0

Сағыныш түсі, тағы да аздап таң суық,
Құлагердейін құлаштауыма қамшы көк.
Көздері жанған үкідей сенен қорқамын
Үзіліп түсер тамшы боп.

Толық

Көктемнің хабары

  • 0
  • 0

Алматыға көктем келді,
Біз жүретін жолдың бәрі жыр болып,
Еске салар өткендерді
Ал дәл қазір,

Толық

Шық әлем

  • 0
  • 0

Дүлейдей борандағы қақырап төніп,
Жоғалып кетем табылмай түзге асам да.
Күздегі сағыныш тектес жапырақ болып
Сен мені ізде сонда.

Толық

Қарап көріңіз