Өлең, жыр, ақындар

Бала едік біз

  • 29.08.2020
  • 0
  • 0
  • 1176
Бала едік біз елде өскен,
Жар жағалап көл кешкен.
Тұлымымызды күн сүйіп,
Тұсауымызды жел кескен.
Соғыстан кейін шыр етіп,
Өркенбіз өртең жерге өскен.
Тың көтерген жыл трактор
Тіркемесіне мінгескен,
Бала едік біз елде өскен.
Бала едік біз елде өскен,
Қой жайып қырат, дөң кешкен.
Жаңбырда жазда қойы ығып,
Заматта жазым сел кешкен.
Ғарышты адам айналған
Асқанда біздер он бестен.
Қиялымыздың тұсауын
Ғасырлық ғажап – сол кескен,
Бала едік біз елде өскен.
Бала едік біз елде өскен,
Шалғын мен сортаң, сор кешкен.
«Тағдырымыздың еншісі
Тыныштық болса сол» дескен.
Тірліктің басқа талқысы
Тай-құлын, тәйірі, қолда өскен.
Жетпісімен ғасырдың
Осындай оймен тілдескен,
Бала едік біз елде өскен.
Он жеті жасқа толғанда
Далаға қарай ынтығып,
Қалаға қарай жол кешкен,
Бала едік біз елде өскен.
Бала едік біз елде өскен,
Тағдырдан тәлкек көрместен,
Заманмен еркін тілдескен,
Қоғамыменен бірге өскен,
Уақытпен сыры үндескен,
Бала едік біз елде өскен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмір, сенің айқұш-ұйқыш өлшемің

  • 0
  • 0

Өмір, сенің айқұш-ұйқыш өлшемің,
Өлшеміңе риза емеспін мен сенің.
Өмір, сенің шимай-шимай есебің,
Есебіңнен қайтты талай меселім.

Толық

Ұста соққан балғадай

  • 0
  • 0

Тәуекел деп тас жұтады талғамай,
Ас жұтады тас жұтқандай аңдамай.
Тамағынан өткен-кеткен ас болды,
Түйілмеді, бір құдайы болды Абай.

Толық

Құрақ жыры

  • 0
  • 0

Көл жиектеп желкілдейтін көк құрақ,
Жел иектеп селкілдейтін көк құрақ.,
Өсе-өсе қамыс болдың сен, міне,
Өсе-өсе жігіт болдым мен, міне.

Толық

Қарап көріңіз