Өлең, жыр, ақындар

Бозша тал

  • 29.08.2020
  • 0
  • 0
  • 919
Табанында тесік өкпе тозса қар,
Жазғытұрым жылайды екен бозша тал.
Жаңбыры жоқ көк аспанға телміріп,
Сағымы жоқ көкжиекке көз сатар.
Алты ай қыстан қақ тілініп қабығы,
Дің – өзектен білеуленіп тамыры,
Белін бұрап бозша талдың өтеді
Атан жығар азулы жел әмірі.
Бұтақтары күрт сынадай күлдіреп,
Қабықтары көк етіндей үлбіреп,
Жылап тұрып жасар сонда бозша тал,
Тірлік – тыныс, тірлік – қимыл, тірлік – еп.
Бұл – Өліара.
Бұл бір мысал – қас қағым,
Содан кейін иіп берер аспаның.
Көкжиекке дала күрмеп көк сағым,
Бозша талдың көрерсің бүр ашқанын.
Беу, Махаббат!
Бозша талың болайық,
Өліараның сынауына шыдайық.
Тал екеш тал жылап тұрып күрессе,
Күресейік Махаббатқа лайық!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сұңғыла шалдар бар еді

  • 0
  • 1

Сұңғыла шалдар бар еді,
Сүмбіле шашы қара еді.
Суырылып шығып сөйлесе,
Көтерген сөздің әруағын.

Толық

Әжеміздің айтқаны

  • 0
  • 0

Бәріміздің әжеміз бәрімізге бүй деген:
– Күннің нұрын, құлыным, пейіліңе құй, – деген.
Бәріміздің әжеміз бәрімізге бүй деген:
– Жақсылардың ақылын зейініңе құй, – деген.

Толық

Тоған

  • 0
  • 0

Торғай тасып, «Ұрыөткелден» өтерде
Сонау жылы сасқан екем бекерге.
Апыл-ғұпыл шыға келсем адырға,
Арғы иінде тоған жатыр көтерме.

Толық

Қарап көріңіз