Өлең, жыр, ақындар

Бозша тал

  • 29.08.2020
  • 0
  • 0
  • 867
Табанында тесік өкпе тозса қар,
Жазғытұрым жылайды екен бозша тал.
Жаңбыры жоқ көк аспанға телміріп,
Сағымы жоқ көкжиекке көз сатар.
Алты ай қыстан қақ тілініп қабығы,
Дің – өзектен білеуленіп тамыры,
Белін бұрап бозша талдың өтеді
Атан жығар азулы жел әмірі.
Бұтақтары күрт сынадай күлдіреп,
Қабықтары көк етіндей үлбіреп,
Жылап тұрып жасар сонда бозша тал,
Тірлік – тыныс, тірлік – қимыл, тірлік – еп.
Бұл – Өліара.
Бұл бір мысал – қас қағым,
Содан кейін иіп берер аспаның.
Көкжиекке дала күрмеп көк сағым,
Бозша талдың көрерсің бүр ашқанын.
Беу, Махаббат!
Бозша талың болайық,
Өліараның сынауына шыдайық.
Тал екеш тал жылап тұрып күрессе,
Күресейік Махаббатқа лайық!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Келді шешем алпысқа

  • 0
  • 0

Келді шешем алпысқа,
Мен қырыққа тақаумын.
Шешем елде – алыста
Мен қалада.

Толық

Адал әйел – ақ періште...Барлық еркек арманда

  • 0
  • 0

Адал әйел – ақ періште...Барлық еркек арманда,
Кездесетін пәк пейіште, о дүниеге барғанда.
Армандайды бірақ бекер арман емес дүниені,
Махаббатқа бас тікпейтін әйел бар ма жалғанда?

Толық

Кейде түн ішінде, кейде таң алдында

  • 0
  • 0

Кейде түн ішінде, кейде таң алдында
Күбірлеймін ақталып ар алдында.
Заманыма көп екен бермегенім,
Бермегені бар маған заманның да.

Толық

Қарап көріңіз