Өлең, жыр, ақындар

Шалғындар әбден орылып, орны қалған мезгілде

  • 29.08.2020
  • 0
  • 0
  • 744
(Серікке)
Шалғындар әбден орылып, орны қалған мезгілде
Шашадан шыққа малынып, қоңыр қырларды кездің бе?
Тозбаған жердің топырағы жатыр ма екен бозарып,
Туған жеріңді осы сәт сағынғаныңды сездің бе?!
«Айнакөл» жақтан алқынып, жел соққан кезде бір бұла
«Жалғыз жиденің» бұтағын сілкілеп барып тынды ма?
Шиырлап әкең кеткен соң алақандай бір сор құмды,
Құйындап көп жыл өткен соң табаның басып тұрды ма?
Арасында сен тұрдың ба күп-күрең тобылғылардың,
Баяғы таныс бозторғай берді ме шырқап сұңғыла.
Табаның басып тұрды ма қапшықпен апаң қи терген,
Кебісі тозған үйкелген, үр жаңа жап-жас қырды да?
Жанарың ғашық тұрды ма қадалып күздің кешіне,
Көзіңнен бұл-бұл ұшқандай балалық түсіп есіңе.
Қанаты қатқан қос үйрек қол созым көлге қош айтып,
Қатарласа ұшты есіле, қарадың неге тесіле?!.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өнер серісі

  • 0
  • 0

...Баян бауырында кино түсіріп
Жатты бір жылы Шәкен Айманов.
Жүрді ол жүректен қиял ұшырып,
Кейде таңғалып, кейде ойланып.

Толық

Көзімді ашып қараймын кейде өмірге

  • 0
  • 0

Көзімді ашып қараймын кейде өмірге,
Басымда бар жұрттағы ой менде де.
Басымда бар жұрттағы ахуал,
Артық-тыртық тұсым бар кейбір жерде.

Толық

Тобық

  • 0
  • 0

Құдаша қыз маған бір тобық берген,
Сұраған соң тобығын тауып бергем.
– Не қалайсыз, – деген ол меселімді
Қайтара алмай тұрса да қауіптенген.

Толық

Қарап көріңіз