Өлең, жыр, ақындар

Темірқазық

  • 01.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1354
Өле-өлгенше тигенше жерге басым,
Менің темірқазығым сен боласың.
Бағдарымның бір сәтке бұлжысаң-ақ,
Тайып мен де кетемін, таң қаласың...
Мен жердемін, әрине, көктесің сен,
Көкте туып, жұлдызсың көкке сіңген.
Мен жердемін ауытқып толқығанмен,
Жаңылмаймын сәулеңнен дөп түсірген.
Мен ауытқып толқысам – сәл адасау,
Сен ауытқып тумасаң – қара басу.
Жеті қат көк, жекен су, Жерде бірі,
Қандай ғажап, сенісу, араласу!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құрақ жыры

  • 0
  • 0

Көл жиектеп желкілдейтін көк құрақ,
Жел иектеп селкілдейтін көк құрақ.,
Өсе-өсе қамыс болдың сен, міне,
Өсе-өсе жігіт болдым мен, міне.

Толық

Қырықтағы қайнағалар

  • 0
  • 0

Бұл кісілер – біреудің қайнағалары,
(Қайнаға болып туды деп ойлама бәрі.)
Ойнақтап кеше отыздың орғылында олар,
Жайқамағаны қалды ма, жайламағаны?

Толық

Тағдырдың басқа салғанын

  • 0
  • 0

Тағдырдың басқа салғанын
Тауқымет деуге бола ма?!
Қаптаған қауым жан-жағың,
Жалқы жоқ деуге бола ма?!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар