Өлең, жыр, ақындар

Үн

  • 18.05.2022
  • 0
  • 0
  • 309
Не деген үн! Тыпыр етпей тыңдаймын,
Баурап алды-ау сезімді.
Бүкіл әлем естен шығып мұндайда
Ұмытамын өзімді. Құдіретті үн!
Жан дүниеңді қозғаған,
Құйылады құлаққа.
Жолаушыдай шел далада кез болған
Мөлдір, салқын бұлаққа!
Менің марғау көңіліме ол енді
Қайта құйды жігерді.
Табан асты мынау байтақ әлемді!
Құлпыртты да жіберді.
Құрметімді көз алдыма келтіріп,
Құлпырды бар жер тегі.
Көкіректі күйінішке толтырып,
Өзекті мұң өртеді,
Еске түсіп кешегі ауыр мұң сезім,
Зар-запыран төгілген,
Осы кезде жұрттың жылы бір сөзін
Медеу етем көңілге.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Есіңде бар ма күңгірт түн

  • 0
  • 0

Есіңде бар ма күңгірт түн,
Қоштастық біздер кештетіп.
Атылды кенет бір мылтық,
Тұрғанда біздер ес кетіп.

Толық

1831-дің қаңтары

  • 0
  • 0

Боз тұман сиреп ашылды,
Ажалдың түні тарады.
Ерлері ерте ғасырдың
Тіріліп маған қарады.

Толық

Оссианның табыты

  • 0
  • 0

Түкпірінде сұр тұман,
Далада, боран, дауылда,
Моласы тұр Оссиан
Шотландиям тауында.

Толық

Қарап көріңіз