Өлең, жыр, ақындар

Үн

  • 18.05.2022
  • 0
  • 0
  • 379
Не деген үн! Тыпыр етпей тыңдаймын,
Баурап алды-ау сезімді.
Бүкіл әлем естен шығып мұндайда
Ұмытамын өзімді. Құдіретті үн!
Жан дүниеңді қозғаған,
Құйылады құлаққа.
Жолаушыдай шел далада кез болған
Мөлдір, салқын бұлаққа!
Менің марғау көңіліме ол енді
Қайта құйды жігерді.
Табан асты мынау байтақ әлемді!
Құлпыртты да жіберді.
Құрметімді көз алдыма келтіріп,
Құлпырды бар жер тегі.
Көкіректі күйінішке толтырып,
Өзекті мұң өртеді,
Еске түсіп кешегі ауыр мұң сезім,
Зар-запыран төгілген,
Осы кезде жұрттың жылы бір сөзін
Медеу етем көңілге.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жақпар

  • 0
  • 0

Бір күні бұла бұлт келіп
Түнеді жақпар өрінде;
Таң ата кетті ол сырт беріп
Ойнақтап зеңгір төрінде.

Толық

Альбомға

  • 0
  • 0

Назарын жұрттың аударған
Жапанда жалғыз моладай,
Параққа мынау сарғайған
Шыдай алмассың қарамай.

Толық

Бас қосудың зәуімен бір

  • 0
  • 0

Бас қосудың зәуімен бір,
Уанышы болды қысқа.
Қош дерге әрең келді ғой тіл,
Амал бар ма аттанбасқа.

Толық

Қарап көріңіз