Өлең, жыр, ақындар

Апам еді бәрімізге қараған

  • 12.10.2020
  • 0
  • 0
  • 2324
Қара күзде тезек тасып даладан.
Апам еді бәрімізге қараған.
Әкемнің де қамқоршысы сол еді,
Тоғыз жан ек ол кісіден тараған.
Бесте тұрып, таңмен бірге таласып.
Жатса дағы қамыры ашып, нан ашып.
Тандыр пешті даярлайтын от жағып,
Арасында немереге қарасып.
Сол бір бейне, қалып кеткен естегі.
Қара шәйнек бұрқылдайтын пештегі.
Мойымайтын сонда дағы анашым,
Бейнет бола тұрсадағы кешкені.
Жетілерде әкем жаймен тұратын.
Жылы сумен беті қолын жуатын.
Шайын беріп, асты-үстіне түсетін,
Бірін-бірі айтқызбай-ақ ұғатын.
Келетін жер ағам үйі үш аттап.
Жеңгем келер үш баласын құшақтап.
Жұмысыңа бара бер деп қалатын,
Шешем байқұс немерені құшақтап.
Шөп жинайтын, тары егетін, мал бағып.
Қу бейнеттен кеткен де жоқ малданып.
Қара бала қамын ойлап анашым,
Балалардың қызығына алданып.
Он жеті жыл бағып-қақты атамды.
Жүзге келген қарттан солай бата алды.
Енді міне кенже ұлың да қыр асып,
Заңгер бала, ақын бала атанды.
Көріп өскен жайды жаздым, кеш мені.
Бейнет еді көргені мен кешкені.
Етегіне сүрініп кеп ұйықтайтын,
«Тамаша»-ны көре алмай, кештегі.
Жан анашым,
Жанашырым сен менің.
Бақилық боп кеткеніңе сенбедім.
Кетеріңді сездірдің бе түсімде,
Есте қапты еңсең түсіп енгенің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мінез туралы

  • 0
  • 0

Бауырларым мені айып етпеңдер,
Оралмайды келмес жерге кеткендер.
Адуынды мінезіме шыдамай,
Теріс қарап,

Толық

Бермей кетіп жүрмеші, береріңді

  • 0
  • 0

Бермей кетіп жүрмеші, береріңді.
Әй досым, білесің бе өлеріңді.
Әр түнде тажал саған үңіледі,
«Алла»- ғана шешеді, көреріңді.

Толық

Тасымды домалатқан өрге менің

  • 0
  • 0

Тасымды домалатқан өрге менің.
Өз анаң,
Қандай қиын жерлегенің.
Көкте самғап кеттің ау, мені тастап,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар