Өлең, жыр, ақындар

Менің үйім

  • 18.05.2022
  • 0
  • 0
  • 990
Күмбезді бүткіл аспанның асты үй маған, —
Ән қанатын қаққан жердің барлығы,
Өмірде мынау тіршілік біткен сыйды оған,
Ақынға да болмайды оның тарлығы,
Шатыры оның жұлдызға толы зерлі аспан,
Ал кеңдігі көз жеткісіз, мөлшерсіз:
Іргесін оның, шегімен жердің жалғасқан,
Көзбен емес, көңілмен тек өлшерсіз.
Адамдық ғазиз жүректе шындық сезім бар,
Мәңгіліктің қасиетті ұрығы:
Кеңістік шексіз, ғасырдың, тіпті, өзі де әр
Көзіңді ашып, жұмғандай-ақ бір ұғым.
Ғаламат сол бір үйімді менің құдірет
Сол бір шындық иеміз үшін жасаған.
Осынау үйде азап та шегем мың рет,
Тек сол және тыншу табар босағам.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Арманымдай күнгейлік сәби

  • 0
  • 0

Арманымдай күнгейлік сәби,
Есімде менің сол әсем қыз;
Адамға білген сұлуды тани,
Белі бұраң, төсі уыз.

Толық

Асмодейдің тойы

  • 0
  • 0

Шайтан тойы. Топырлап келе жатты
Түрлі ұсақ жын, аруақтар бәрі мұнда,
Қопарып кухмейстрлер бар тамақты
Қалтыраған күзетші тұрды ауызда.

Толық

Кавказға

  • 0
  • 0

Кавказ! Бір ел қашықтағы!
Еркіндікке қоныс жер ең!
Бақытсыздық басып тағы
Шеңгел салды соғыс деген!..

Толық

Қарап көріңіз