Өлең, жыр, ақындар

Менің үйім

  • 18.05.2022
  • 0
  • 0
  • 1041
Күмбезді бүткіл аспанның асты үй маған, —
Ән қанатын қаққан жердің барлығы,
Өмірде мынау тіршілік біткен сыйды оған,
Ақынға да болмайды оның тарлығы,
Шатыры оның жұлдызға толы зерлі аспан,
Ал кеңдігі көз жеткісіз, мөлшерсіз:
Іргесін оның, шегімен жердің жалғасқан,
Көзбен емес, көңілмен тек өлшерсіз.
Адамдық ғазиз жүректе шындық сезім бар,
Мәңгіліктің қасиетті ұрығы:
Кеңістік шексіз, ғасырдың, тіпті, өзі де әр
Көзіңді ашып, жұмғандай-ақ бір ұғым.
Ғаламат сол бір үйімді менің құдірет
Сол бір шындық иеміз үшін жасаған.
Осынау үйде азап та шегем мың рет,
Тек сол және тыншу табар босағам.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сарғайып сағынышпенен

  • 0
  • 0

Сарғайып сағынышпенен
Дерт меңдеп, солдым мен көктей.
Өзіңмен қайырласпақ ем
Қоштастық салқын бірбеткей,

Толық

Аспан мен жұлдыздар

  • 0
  • 0

Тұп-тұнық түнгі аспан,
Алыста жұлдыздар ымдасқан
Сәбидің жанындай мөп-мөлдір
Бақытым сияқты айқын деп,

Толық

Дұға

  • 0
  • 0

Кінәлай көрме, жаббарым,
Жазаға, тоба, жазбашы:
Түнегін сүйіп жалғанның,
Нәпсіні қудым алдамшы;

Толық

Қарап көріңіз