Сыбырлады өзен жағасына

Сыбдырлайды өзен жағасы,
Жарасымды құрағы мен қамысы,
Күндіз –түні тынбайтын судың да,
Естіледі алыстан дыбысы.

Өзен сыбырлады жағасына ,
Сен менімен барасың ба?
Көп жерлерді көремін.
Жануары мүлдем басқа.

Жаға оған қызықты,
Бара алмасын ол ұқты.
Білдірді ол өкініш,
Қиналып ол қатты.

Өзен әбден ойланды,
Неге жақтым үмітті?
Бір кезде сәл жымиып,
Көргенімді бір өзіңе
жеткіземін деп айтты.

Жаға қалды күтіп оны,
Тыңдауға бар жаңалықты.
Қайта оралған өзенде,
Әңгімеге болмады құлқы.

Жаға оған қапаланды,
Достығы осыменен аяқталды.
Бұл өлеңнен түсінерің,
Салыстырма бар мен жоқты.

---