Өлең, жыр, ақындар

Аралтөбе

  • 01.09.2020
  • 0
  • 0
  • 716
Алакөлде
Аралтөбе
Неге жалғыз, неге оқшау?
Жалғыз қалар
Адам-пенде,
Төбе бірақ оған тең бе?
Әттең, сыры көмексі-ау...
Неге айрылған жотадан?
Жау бөлді ме,
Жел бөлді ме,
Бөлді ме әлде басқа зіл?..
Алакөлде
Аралтөбе –
Мәңгі жаңа, мәңгі көне
Тірі ескерткіш – тас дәуір.
Қайырлаған кеме емес пе,
Майып болған дене емес пе
Мұз құрсаған заманда?
Кеме болса тұрқы мықты,
Дене болса рухы мықты
Айналғаны аралға.
Алакөлде
Аралтөбе
Жалғыз деме, бар жүзіп.
Айдындағы Жер елшісі
Ол мәңгінің көне елшісі,
Мәңгілікпен арамызға
Түсірмейік мәңгі жік!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ғани аға

  • 0
  • 0

Қара тас түнді шақпақша шағып қақ жарып,
Алтынның түсі секілді бейне ақ жарық..
Аспаннан бір сәт тұрады дейді нұр сеуіп,
Тілегің қабыл, көрсең бір соны бақ жанып.

Толық

Қарыз

  • 0
  • 0

Есіңде бар ма, Есентай,
Екеуміз екі тай мініп,
Қой бағып едік бес-алты ай,
Мінгендей болып сәйгүлік.

Толық

Беу, бозторғай!

  • 0
  • 0

Беу, бозторғай!
Шырқайсың баяғыдай,
Көмейіңнің көріпкел ояуын-ай!
Көк көдеге байланған кіндігіңнен

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар