Өлең, жыр, ақындар

Аралтөбе

  • 01.09.2020
  • 0
  • 0
  • 806
Алакөлде
Аралтөбе
Неге жалғыз, неге оқшау?
Жалғыз қалар
Адам-пенде,
Төбе бірақ оған тең бе?
Әттең, сыры көмексі-ау...
Неге айрылған жотадан?
Жау бөлді ме,
Жел бөлді ме,
Бөлді ме әлде басқа зіл?..
Алакөлде
Аралтөбе –
Мәңгі жаңа, мәңгі көне
Тірі ескерткіш – тас дәуір.
Қайырлаған кеме емес пе,
Майып болған дене емес пе
Мұз құрсаған заманда?
Кеме болса тұрқы мықты,
Дене болса рухы мықты
Айналғаны аралға.
Алакөлде
Аралтөбе
Жалғыз деме, бар жүзіп.
Айдындағы Жер елшісі
Ол мәңгінің көне елшісі,
Мәңгілікпен арамызға
Түсірмейік мәңгі жік!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Келін

  • 0
  • 0

Ауыл арты айдын көл – қардың суы,
Қар суына қосылған жаңбыр суы.
Тұщы суға барады қыз-келіншек,
Табанына шашырап шалғын шығы.

Толық

Отанды сүй. Отқа түс от лауласа

  • 0
  • 0

Отанды сүй. Отқа түс от лауласа,
Ал егерде, егерде от болмаса,
Сүйгеніңді Отанды көрсетем деп
Жасай көрме, жарқыным, тек далбаса.

Толық

Көктемгі қара жаңбырлар, қашан жауасыңдар

  • 0
  • 0

Көктемгі қара жаңбырлар, қашан жауасыңдар,
Қырлардың көгін өсіріп, көңілін ашар дауасыңдар.
Қара жер қатаяр еді, аспанның нұры
Жасыл шалғындарменен жасауламасаңдар.

Толық

Қарап көріңіз