Өлең, жыр, ақындар

Атақ

  • 01.09.2020
  • 0
  • 0
  • 635
Баяғыда көп қазақ Мекке барған,
Шығындалған, шашылған, көп тоналған.
Байлық шашып қажылық атақ алған,
Атақ болған ақылы жеткен арман.
Қол тапсырып, иіліп, хатым етіп,
Айырбасқа мал-мүлік, заты кетіп,
Атақ алып қайтыпты, дүйім елдің
Байлығы мен атағын сатып өтіп.
Қажы болып басына сәлде салып,
Сәл қартайып келді ме, сәл жасарып?
Келді ме әлде атаққа сәл масайып,
Келді ме әлде ақылға сауда салып?
Келді ме әлде Меккесіз пана жоқ деп,
Дін бар жерде жазғыру, жала жоқ деп.
Келді ме әлде Меккеден басы айналып,
Бар шашқаны бақ-дәулет, қаражат боп.
Ол арасын біз қазір білмейміз ғой,
Басты улаған бір пәле дін дейміз ғой.
Атақ болса жеткен жер ақылымыз,
Дінге сенген дүмшемен бірдейміз ғой.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тобық

  • 0
  • 0

Құдаша қыз маған бір тобық берген,
Сұраған соң тобығын тауып бергем.
– Не қалайсыз, – деген ол меселімді
Қайтара алмай тұрса да қауіптенген.

Толық

Шөпке бару

  • 0
  • 0

Құбатөбел әкемнің күрең аты
Сүрінбейтін жануар сірә қапы.
Шана жегіп шаңытқан сары аязда
Шөпке бару – дүниенің рахаты.

Толық

Шашыңа ақ кіріпті ғой, айналайын-ай

  • 0
  • 0

Шашыңа ақ кіріпті ғой, айналайын-ай,
Уақыт сені де жіпсіз байлағанын-ай.
Өмірге опынушы едің, опасыз жалған
Осқылап «бет-жүзің» демей ойнағанын-ай...

Толық

Қарап көріңіз