Естелік

Уақыт шіркін,өз дегенін алады,
Естеліктер еске түсіп қалады
Өткеніңе үңіліп бір қарасаң
Қателіктер көп екен ғой шамалы

Жарық сәуле кей сәттерде жанады
Жоқ болған ет сол кездерде амалы
Кәзір тұрып сол кездерге қарасаң
Түрлі нұсқа жауабы мен шығады

Істелмеген істер кетті далаға
Қанша ойлар қалып кетті санада
Таруы жоқ кітаптарды тауысып
Тұра ұмтылып жүрген едік қалаға

Кәзір енді бет бұрып бір қарасаң
Сол істерді саусақпенен санасаң
Езу тартып бағаласаң өткенді
Уақытпенен қалай енді таласам

Адам өзі суретшісі өмірдің
Таразысын иілте алмас көңілдің
Жақсы түске бояап отсе өмірін
Суын ішер ғажап сәттін сезімнің

Бағбаны боп бақылайық алыстан
Мына өмір тұрады екен жарыстан
Оза шауып жүрмесекте оқ бойы
Өткеніммен осылайша қауышқам

---