Өлшем

Бәрі өлшеулі.
Деміңе дейін өлшеулі,
Тағдырдың салдар-себіне дейін өлшеулі.
Жаялық-құндақ, тал бесігің де өлшенген,
Жастанар құйттай жеріңе дейін өлшеулі.
Өлшейміз бәрін.
Алысты шырқау жақынмен,
Жынысты-нуды жадағай-жайдақ тақырмен.
Гүлдерді оқпен салыстырамыз, атоммен,
Ақымақтықты салыстырамыз ақылмен.
Емшектің сүтін анаң де берген мөлшерлеп,
Мөлшердің бәрін атамаймыз ба өлшем деп.
«Көздің де жасы таусылады екен» дейтұғын
Соғыстан ұлы қайтпаған кемпір кемсеңдеп.
Салыстыру да, Салғастыру да – Бәрі өлшем.
Таусылу, туу. Бітпейді өлшем өле-өлсең.
– Біткені, – дейді тайғанап кетсе табаның,
– Жеткені, – дейді жүлдыздай жансаң егер сен.
Сүріну де өлшем, жүгіру де өлшем, жүру де,
(Көнген ғой пенде өлшеулі өмір сүруге.)
Өткелек өмір өрмекші құры секілді,
Салмағын соның болса ғой өлшеп білуге.

---