Өлең, жыр, ақындар

Телефонмен тіл қаттың маған

  • 01.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1253
Телефонмен тіл қаттың маған,
Тіл қаттың дағы, жыладың.
Мең-зеңмін мен де, жұмбақ бір ғалам,
Жалғыздық салды сынағын.
Сен жалғыз аңсап, мен жалғыз аңсап,
Күнәміз болса, кешірдік.
Қалды ма кейін сол минут, солай
Кетті ме өтіп, не сұмдық?!
Мен кіммін саған, сен кімсің маған
Алыстан аңсап, абайла.
Мәңгі бір жүріп, мәңгі жасаған
Махаббат бар ма, соны ойла.
Телефонмен тіл қатшы маған,
Тар емес дүние, кең шығар.
Дүние деген – бір жақсы, жаман,
Жақсылығы да мол шығар...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Соңғы қоңырау

  • 0
  • 0

Көктемгі аспанның жаңғырып дауысы бір күні,
Көз жауын алып құлпырар сосын қыр гүлі.
Хабарын алып жеттің бе жаңа маусымның,
Соңғы қоңырау – он жеті жастың күркірі.

Толық

Көген

  • 0
  • 0

Қоңыр төбел көк қозы тілік құлақ,
Түлкі құрсақ, өзі сақ, сұмдық қу-ақ!
Қимылыңды таниды анадайдан
Қусаң – құйын, құлағын жымып бірақ.

Толық

Үркердей ауыл, үкідей шалғын айнала

  • 0
  • 0

Үркердей ауыл, үкідей шалғын айнала...
Үркеді бұлақ, жатады қырат ойлана.
Үрпісі иіп желіге жеткен жылқылар
Солықтап келіп сауырын созса жай ғана.

Толық

Қарап көріңіз