Өлең, жыр, ақындар

Түс

  • 02.09.2020
  • 0
  • 0
  • 912
Көк аршасын Тосынның
Көрем кейде түсімде.
Көкорай құм – жасыл құм,
Жүрем соның ішінде.
Сонау жылғы сар бала,
Құм ішінде қой бағам.
Елегзимін сәл ғана,
Есесіне ойланам...
Танауымды жарады
Көк аршаның иісі.
Әтірдейін бұрқырап
Тұрады бір құм іші.
Аспанда бұлт көк шұбар,
Айналамда – көк шынар.
Көзім алды – көк мұнар,
Көйлегім де көк шығар.
Дүние маған көк арша
Көк қабығын аршыған.
Көзімді ашып қалғанша,
Қасқыр шапты қойыма,
Басқа түк жоқ қамшыдан,
Сол түседі ойыма.
«Қап, қап енді не істеймін?»
Деп ернімді тістеймін.
Көк аршаның бір түбін
Сойыл ету іштей мұң,
Іштей мұңнан қиналам,
Қасқырдан да қорқамын.
Бар күшімді жинаған
Бір-ақ рет сарқамын.
Не жеңілем, не жеңем,
Тәуекел, күш тежемен.
Сындырмаймын аршаны
Кейін тартып кежегем.
Жо-жоқ, дүние көкпеңбек,
Көк аршамды сындырман.
Оянам ақ тер, көк тер боп
Түс дейтұғын құрғырдан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ғани аға

  • 0
  • 0

Қара тас түнді шақпақша шағып қақ жарып,
Алтынның түсі секілді бейне ақ жарық..
Аспаннан бір сәт тұрады дейді нұр сеуіп,
Тілегің қабыл, көрсең бір соны бақ жанып.

Толық

Жұтпа тартқанда немесе жейде туралы жыр

  • 0
  • 0

Сәбила, сәбилік күн – сайран сағым,
Қай қырдан асып кетті қайран сағым?
Сағымның толқынындай кетті алыстап
Балалық – балбұлақтай қайран шағым.

Толық

Былтырғы ағаш қайтадан биыл көгерді

  • 0
  • 0

Былтырғы ағаш қайтадан биыл көгерді,
Жапырағы көктеп, бұтағы түгел теңелді.
Айналасында көбелек қаптай жөнелді,
Жаратылыс-ай, көрмедім сендей шеберді?!

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер