Өлең, жыр, ақындар

Түс

  • 02.09.2020
  • 0
  • 0
  • 955
Көк аршасын Тосынның
Көрем кейде түсімде.
Көкорай құм – жасыл құм,
Жүрем соның ішінде.
Сонау жылғы сар бала,
Құм ішінде қой бағам.
Елегзимін сәл ғана,
Есесіне ойланам...
Танауымды жарады
Көк аршаның иісі.
Әтірдейін бұрқырап
Тұрады бір құм іші.
Аспанда бұлт көк шұбар,
Айналамда – көк шынар.
Көзім алды – көк мұнар,
Көйлегім де көк шығар.
Дүние маған көк арша
Көк қабығын аршыған.
Көзімді ашып қалғанша,
Қасқыр шапты қойыма,
Басқа түк жоқ қамшыдан,
Сол түседі ойыма.
«Қап, қап енді не істеймін?»
Деп ернімді тістеймін.
Көк аршаның бір түбін
Сойыл ету іштей мұң,
Іштей мұңнан қиналам,
Қасқырдан да қорқамын.
Бар күшімді жинаған
Бір-ақ рет сарқамын.
Не жеңілем, не жеңем,
Тәуекел, күш тежемен.
Сындырмаймын аршаны
Кейін тартып кежегем.
Жо-жоқ, дүние көкпеңбек,
Көк аршамды сындырман.
Оянам ақ тер, көк тер боп
Түс дейтұғын құрғырдан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ебінің желі

  • 0
  • 0

Ерітші, еріт, Ебінің желі,
Емдеші қане, деміңмен деме.
Жел-құзымды алып көңілімдегі,
Көтерші көкке, желіңмен жебе!

Толық

Ауа

  • 0
  • 0

Есіңде бар ма ел қонған мезгіл жайлауға?
Көде мен көкпек көз жауын алып сайларда,
Табаның жерге тұра алмаушы еді тайғанап
Сәскенің сәруар сәулесі қырды шайғанда.

Толық

Баламын әлі

  • 0
  • 0

Баламын әлі...
Басымда менің көп қиял,
Басымды ертең тауға да, тасқа соқтырар.
Заманның жал-жал толқынына да лақтырар,

Толық

Қарап көріңіз